Ο Εθνοκτόνος Αστικός Μύθος
του Σταύρου Καλεντερίδη*
Μέσα από τις άφθαρτες σελίδες της ιστορίας αρχίζει να διαφαίνεται μια μεγάλη αλλαγή. Μια γενεσιουργός σπίθα υψώνεται περήφανα, και με έπαρση κατατροπώνει το σκοτεινό σάβανο του μύθου. Μία απαστράπτουσα ύπαρξη, μια Αυταπόδεικτη Αλήθεια σαρώνει και μεταμορφώνει σιγά-σιγά τους απανταχού Έλληνες Πολίτες.
Κύριο άρθρο στο φύλλο του Οκτωβρίου της εφημερίδας ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ
Είναι χειμώνας και το κάτασπρο χιόνι απλώνεται σαν λευκό μυσταγωγικό πέπλο στη ζαλισμένη από λήθαργο μεγαλούπολη. Οι κάτοικοι της πόλης μένουν εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους για να προστατευτούν από το τσουχτερό κρύο αλλά και τους κινδύνους που παραμονεύουν στα σκοτεινά σοκάκια, και έτσι αναζητούν τη ζεστασιά και τη θαλπωρή στο οικογενειακό τζάκι.
Κάποιος από τους γεροντότερους θα ξεκινήσει μία ιστορία για τα μεγαλεία του παρελθόντος. Τα παιδιά θα εκφράσουν τη δυσαρέσκεια και βαρεμάρα τους αλλά ευτυχώς κάποιος θα τα γλιτώσει λέγοντας πως αυτές οι εποχές ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Στη συνέχεια, και αφού πλέον όλοι απολαύσουν τις εκλεκτές γιορτινές λιχουδιές, κάποιος θα ανοίξει το μεγάλο κουτί της τηλεόρασης για επιπλέον συντροφιά, μιας και πλέον η οικογένεια κοιτιέται διστακτικά και αμήχανα και κανείς δεν φαίνεται να έχει κάτι να πει.
Οι μεγαλύτεροι θα παρατηρήσουν με προσοχή και ευλάβεια τις ειδήσεις και θα φωνάξουν τα παιδιά να κάνουν ησυχία για να ακούσουν. Τα νέα είναι πολλά και συναρπαστικά, και δημοσιογράφοι, πολιτικοί, και κοινωνικά ινδάλματα μυούν την οικογένεια στη νέα σύγχρονη νοοτροπία και διδάσκουν το νέο ελληνικό ήθος. Ο κρύος αέρας που φυσάει έξω από το παράθυρο θα τσιρίξει κάτι αλλά κανείς πλέον δεν μπορεί να τον ακούσει.
…Και ξαφνικά, έτσι από το πουθενά, ως δια μαγείας, σαν το μαγικό μιας μικρής ατίθασης νεράιδας, σαν ένα αρχαίο και τρομακτικό παραμύθι το οποίο παίρνει ζωή, ο εθνοκτόνος αστικός μύθος ξαναπαίρνει μορφή στις συνειδήσεις των Ελλήνων.
Δεκαετίες, αιώνας… Μέρες, μήνες, χρόνια…
Όλοι, οι απανταχού Έλληνες που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή εν ζωή, έχουμε όλοι μας έναν κοινό παρανομαστή. Έναν παρανομαστή ο οποίος μας διαιρεί και ταυτόχρονα μας μειώνει και μας αποδυναμώνει. Έχουμε αποδεχτεί όλοι μας πλήρως και χωρίς καμία ένσταση έναν εθνοκτόνο αστικό μύθο.
Ο μύθος αυτός αποτελεί κοινό μυστικό για κάθε Έλληνα. Αυτό που όμως διαφεύγει από την αντίληψή μας είναι οι σκοποί του εν λόγω μύθου. Ο εθνοκτόνος αυτός αστικός μύθος είναι απόκρυφος, υποχθόνιος και υποσυνείδητος. Παρ’ όλα αυτά, μελετώντας την ιστορία, τη δυναμική και το πεπρωμένο του Ελληνισμού, το πέπλο του μύθου διαλύεται σαν μια προσβλητική φάρσα και ο ίδιος απογυμνώνεται μπροστά στα μάτια μας:
Όλοι εμείς οι Έλληνες Πολίτες, μικροί και μεγάλοι, γυναίκες και άνδρες, πλούσιοι και φτωχοί, βόρειοι και νότιοι, κεντροελλαδίτες και νησιώτες, ιδεαλιστές και ρεαλιστές, προοδευτικοί και υπερασπιστές της παράδοσης, έχουμε υιοθετήσει -μέσω της διαδικασίας ενηλικίωσης, κοινωνικοποίησης και κοινωνικής ένταξης- έναν εξ’ ολοκλήρου εθνοβόρο αστικό μύθο. Η πλήρης αυτή αποδοχή συνέβη σε όλους μας με παρόμοιο τρόπο και από παρόμοια μέσα και θεσμούς της Ελληνικής πραγματικότητας. Μάθαμε για το μύθο αυτό από τους παιδικούς μας φίλους -οι οποίοι παρά τις όσες διαφορές μας ποτέ δεν θα ήθελαν να μας κάνουν κακό-, και από την οικογένειά μας, που η μοναδική της αποστολή είναι να μας φροντίζει στα όποια εμπόδια της ζωής, να μας αγαπά χωρίς αντίτιμο και όρια, να μας στηρίζει σε κάθε ευγενές όνειρό μας και να μας υποστηρίζει στην κάθε δύσκολη και κοπιαστική προσπάθειά μας για δημιουργία και πρόοδο. Ενστερνιστήκαμε την ιστορία του αστικού μύθου από τους θεσμούς της Εκκλησίας και του Σχολείου, που παρά την υψηλή αποστολή που έχουν για την ενημέρωση, τη διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωσή μας, μας μεταλαμπάδευσαν κάτι το οποίο οι θεσμοί αυτοί δυστυχώς δέχονται και με αδυναμία παραδέχονται. Ο μύθος αυτός έχει περάσει σε εμάς ακέραιος, ακατανίκητος και στις μέρες μας δυνατός όσο ποτέ.
Σύμφωνα με τη στιχομυθία του εν λόγω μύθου, οι Έλληνες είναι πραγματικά ένας χαμένος λαός. Οι Έλληνες Πολίτες είναι δίχως μέλλον. Σύμφωνα με το μύθο που μας εμφυτεύουν στο υποσυνείδητό μας, είμαστε άνθρωποι συνεπαρμένοι και εξαρτημένοι από οκνηρία και ραθυμία. Είμαστε ανίκανοι, απαίδευτοι, χωρίς τρόπους, φονιάδες της διανόησης, παιδιά μιας ανώτερης γενιάς την οποία απογοητεύσαμε πλήρως και δεν τολμάμε καν να κοιτάξουμε στα μάτια. Σύμφωνα με το μύθο, είμαστε η ξεπεσμένη γενιά, το τελευταίο σκαλοπάτι, οι τυφλοί στο σκοτάδι της αμάθειας και της αδυναμίας. Σύμφωνα με το μύθο είμαστε το πρόβλημα, το λάθος, ό,τι χειρότερο έχει να αποδείξει το Ελληνικό γένος. Είμαστε οι καταδικασμένοι, οι άνθρωποι που είναι αδύναμοι να πάρουν τον έλεγχο της ζωής τους στα χέρια τους, να ελέγξουν τη μοίρα τους και τη μοίρα της χώρας τους. Σύμφωνα με το μύθο, είμαστε οι κάτοικοι μιας αδύναμης χώρας που σβήνει καρτερικά, αιμορραγεί και χάνει το αίμα της λίγο-λίγο, αποδιώχνοντας τα νέα της παιδιά στις ξένες χώρες. Μιας χώρας χωρίς δυνατότητες, χωρίς πλουτοπαραγωγικές πηγές – μιας πραγματικά ευτελούς χώρας. Μιας μίζερης, κακόμοιρης, μικρής και ασήμαντης δικαιολογίας στο κέντρο της Μεσογείου.
Σύμφωνα με το μύθο, είμαστε ανίκανοι να σκεφτούμε, ανίκανοι να κρίνουμε, ανίκανοι να απαιτήσουμε κάτι καλύτερο από την τωρινή αίσχιστη κατάστασή μας, και επιπλέον η κατάσταση αυτή μας αξίζει και ότι οποιαδήποτε αξίωση και απαίτηση από μέρους μας αποτελεί απλό και ωμό θράσος. Το χειρότερο όμως και το πιο απεχθές, είναι ότι σύμφωνα με τον εθνοφθόρο αστικό μύθο που μας κατασπαράζει για χρόνια σαν κακόβουλη ίωση, είναι ότι εμείς, οι Έλληνες Πολίτες, είμαστε η απόλυτη απογοήτευση στον ίδιο μας το εαυτό και πάνω από όλα οι εκτελεστές των ερχόμενων γενεών, οι καταδικαστές των παιδιών μας…
Δεκαετίες, αιώνας… Μέρες, μήνες, χρόνια…
Όλη η στιχομυθία του σάπιου αυτού μύθου απευθύνεται και κατηγορεί τους λάθους ανθρώπους. Όχι τους Έλληνες. Δεν είμαστε εμείς αυτοί. Όχι οι Έλληνες.
Μέσα από τις άφθαρτες σελίδες της ιστορίας αρχίζει να διαφαίνεται μια μεγάλη αλλαγή. Μια γενεσιουργός σπίθα υψώνεται περήφανα, και με έπαρση κατατροπώνει το σκοτεινό σάβανο του μύθου. Μία απαστράπτουσα ύπαρξη, μια Αυταπόδεικτη Αλήθεια σαρώνει και μεταμορφώνει σιγά-σιγά τους απανταχού Έλληνες Πολίτες.
Η επιβίωση του έθνους είναι γεγονός.
Αρνούμενοι την υποταγή στο φόβο, την τυραννία και το μυστικισμό του απεχθούς αυτού μύθου – δυνάστη, αναγνωρίζουμε τα στυγερά ψεύδη όλων αυτών των πολιτικών, δημοσιογραφικών και κοινωνικών ελίτ που δημιούργησαν και αναμοχλεύουν το μύθο για να μας κρατήσουν υποταγμένους στη δική τους μετριότητα, ανικανότητα, άγνοια και ανυπαρξία. Μία ομάδα – μεσαιωνική σέκτα, ένα κονκλάβιο ζηλωτών που θεοποιεί το μίσος, το φθόνο και την ίντριγκα, που επιπλέον ακολουθεί και πρόστυχες τακτικές, όπως είναι η διάδοση του μεγαλείου των Αρχαίων Ελλήνων και η σταδιακή και ολική επανάπαυσή μας σε αυτό, για να οδηγηθούμε και να παγιδευτούμε ξανά στη στερεή μετριότητα της τωρινής μας πραγματικότητας. Οι δυνάμεις αυτές οδήγησαν και οδηγούν ακόμα την Ελλάδα στο αίμα και τις στάχτες.
Η Ελλάδα πρέπει να κατατροπώσει το μύθο, ειδάλλως ο μύθος θα κατατροπώσει την Ελλάδα.
Υποστηριζόμενοι πλήρως από τις δυνάμεις της Διάνοιας, της Φρόνησης και της Σοφίας, αντιμετωπίζουμε και κρίνουμε τα γεγονότα. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η Ελλάδα με 2.119 ώρες εργασίας το χρόνο κατέχει μία από τις υψηλότερες θέσεις στο μέσο όρο ετήσιας εργατικότητας, αφήνοντας πίσω της κατά πολύ λοιπές αναπτυγμένες χώρες. Επιπλέον, ακόμα και στη δυσβάσταχτη περίοδο της οικονομικής κρίσης, έχουμε φροντίσει να αναδείξουμε Ηράκλεια αποθέματα αντοχής και ανθεκτικότητας, κρατώντας σταθερά τα επίπεδα καταναλωτικότητας και αποταμίευσης – από τα πιο υγιή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ταυτόχρονα, και εν μέσω εχθρικών πυρών, παραμένουμε ηγετική δύναμη σε δημιουργικούς και σύγχρονους τομείς ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας όπως η Ναυτιλία (με το μεγαλύτερο στόλο παγκοσμίως) και ο Τουρισμός (με 17 εκ. τουρίστες ετησίως και αύξηση 25% το 2011). Τέλος, τα σαγηνευτικά παραμύθια της σύγχρονης Κακιστοκρατίας κατάφεραν να συμπεριλάβουν στον κακεντρεχή τους μύθο την απόκρυψη των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου της χώρας μας, καθώς και την αστείρευτη δυναμική της Ελλάδος για ανάπτυξη και πρωτοκαθεδρία σε τομείς της εναλλακτικής ενέργειας.
Η αντοχή αποτελεί έμφυτο στοιχείο του χαρακτήρα μας και το κουράγιο μας δεν μας πρόδωσε ποτέ.
Εμπνευσμένοι απόλυτα από τις αρχές της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Ηθικής ξανα-ανακαλύπτουμε το μεγαλείο μας και διεκδικούμε την κατάκτηση του πεπρωμένου μας. Συνειδητοποιούμε ότι είμαστε Έλληνες Πολίτες και αυτό μας δίνει τεράστια ώθηση για να διαπρέψουμε. Συνειδητοποιούμε ότι είμαστε οι συγκεκριμένοι Έλληνες Πολίτες με πανέμορφα όνειρα και μεγαλοπρεπείς αξιώσεις. Είμαστε άνθρωποι ελευθερόφρονες, ηθικοί, δυναμικοί, ενεργητικοί, ζωντανοί και ακμαίοι. Άνθρωποι οι οποίοι νοιάζονται για τους υπόλοιπους Πολίτες αλλά και για το γενικό καλό της Πατρίδας. Άνθρωποι αυτοδύναμοι οι οποίοι κάνουν τα πάντα για να φροντίσουν τους δικούς τους. Δεν υπάρχει άλλος λαός στον κόσμο με μεγαλύτερη λατρεία και αφοσίωση στα παιδιά του. Δεν υπάρχει κάτι στο οποίο θα διστάζαμε, πραγματικότητα που δεν θα αλλάζαμε, θυσία που δεν θα υπομέναμε για να φροντίσουμε τα παιδιά μας και για να τους αφήσουμε μία καλύτερη Ελλάδα και μία καλύτερη ζωή. Σε αυτό είμαστε μοναδικοί και ασύγκριτοι.
Ταυτόχρονα είμαστε και δημιουργικές μονάδες–μέλη ενός ανώτερου συνόλου που σκοπό έχει την επιδίωξη υψηλών επιτευγμάτων. Είμαστε Έλληνες Πολίτες: άνθρωποι ευαισθητοποιημένοι για την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας μας, με δίψα και ανιδιοτελή όρεξη να ασχοληθούμε, να αναμειχθούμε και να συνδράμουμε στη βελτίωση της ζωής όλων μας και στην πολιτική ενδυνάμωση της χώρας.
Επίσης, είμαστε Πολίτες του Κόσμου: άνθρωποι ευαίσθητοι για τα προβλήματα του πλανήτη και κόσμου μας, τις ανάγκες και κινδύνους του, συμμετέχοντας σε οργανώσεις για την ενίσχυση και σωτηρία του.
Ταυτόχρονα είμαστε άνθρωποι-ανθρωπιστές με βαθειά και ιστορική κατανόηση του πόθου για Δημοκρατία και Ελευθερία και του καθήκοντος να προσφέρουμε τη συνδρομή μας με κάθε τρόπο στην προσπάθεια ανεξαρτησίας των καταπιεσμένων όλου του κόσμου.
Συνειδητοποιούμε επίσης ότι ο ήλιος ποτέ δεν έλαμψε σε αξιότερη και δυνατότερη χώρα. Η δυναμική της Ελλάδος είναι πράγματι ατέρμονη. Πολλές φορές αυτό το Έθνος δοκιμάστηκε από τους αγγελιοφόρους της τυραννίας και του μυστικισμού, τους πρεσβευτές της υποταγής και της ταπείνωσης, τους προασπιστές του πνευματικού σκότους και του εξανδραποδισμού της ψυχής, τους καγκελάριους της βαρβαρότητας, τους σφετεριστές των προσπαθειών και των Αξιών μας. Οι Πολίτες μας όμως είναι, ήταν και θα είναι μέχρι το τέλος οι ιεροί υπέρμαχοι της Δημοκρατίας. Αυτά που μας χωρίζουν είναι ποταπά ψήγματα μπροστά στο Ελληνικό Έπος το οποίο μας ενώνει. Η δύναμή μας δεν βρίσκεται στον αριθμό αλλά στην ενότητά μας
Κάθε φορά που μείναμε ενωμένοι, γονατίσαμε αυτοκρατορίες, υπερασπιστήκαμε Αξίες, αποκρούσαμε το κύμα της βαρβαρότητας που εξαπλωνόταν κατά του Δυτικού πολιτισμού, συμφιλιώσαμε ορκισμένους αντιπάλους, υποτάξαμε το δεσποτισμό, δημιουργήσαμε «θαύματα του κόσμου», πατάξαμε καταστροφικές και επεκτατικές ιδεολογίες, δαμάσαμε θρησκείες, ανυψώσαμε το Ανθρώπινο γένος και πνεύμα, υπερβήκαμε τα ανθρώπινα όρια και αλλάξαμε τον ρου της Ιστορίας.
Έτσι και τώρα, φιλοδοξούμε να γράψουμε το δικό μας προσωπικό κεφάλαιο στον αρχαιότερο τόμο της ανθρωπότητας – αυτόν του Ελληνισμού. Φιλοδοξούμε να δούμε την Ελλάδα να δεσπόζει ως μία Μεγάλη Δύναμη, Ανθρωπιστική, Εκπαιδευτική, Ενεργειακή, Τουριστική, Πολιτιστική – όπως ακριβώς της αξίζει.
Είμαστε άνθρωποι αδιάφθορης και ακλόνητης ακεραιότητας, φίλοι της Ειρήνης, θαυμαστές της Δημοκρατίας, αφοσιωμένοι στη Δικαιοσύνη, και πολέμιοι του κρατισμού, της ομαδοποίησης και της διάσπασης.
Αναλαμβάνοντας το χρέος μας στην Ιστορία και απέναντι στον καλύτερό μας εαυτό, γινόμαστε δημιουργικές δυνάμεις πρωτοπορίας και προόδου. Η νέα ενθουσιώδης και νουνεχής γενιά των Ελλήνων προάγει διεθνώς τον Πολιτισμό και τη Δημοκρατία προσθέτοντας τις δικές της ρηξικέλευθες αξίες στο οπλοστάσιο της Ανθρωπότητας:
Πολιτεία και θεσμοί άμεσης Δημοκρατίας. Δημοψηφίσματα, πολιτική πρωτοβουλία (νομοθετική και συνταγματικής αναθεώρησης), πολιτική πρόταση μομφής (κατά παντός εκλεγμένου αξιωματούχου), λογοδοσία (κάθε απερχόμενου αξιωματούχου), είναι λίγα μόνο από τα στοιχεία με τα οποία θέλουμε να εμπλουτίσουμε τη χώρα μας και να ενισχύσουμε έτσι παγκοσμίως το ρόλο, τη συμμετοχή και ουσιαστικά την έννοια του Πολίτη. Είναι οι δικές μας καθαρά ελληνικές ιδέες αυτές που θέτουν τον Πολίτη στο επίκεντρο της χώρας του – στο επίκεντρο του κόσμου.
Πνευματική Πυρανδρεία, είναι η έννοια που εξηγεί τα ατελείωτα ψυχικά μας αποθέματα, την ανάγκη μας για ανεξαρτησία, αυτοδιάθεση, αυτοσεβασμό, ελευθερία φρόνησης, προάσπισης των δικαιωμάτων μας, και ελευθερία από παράνομες και διαφθαρμένες κρατικές επιρροές, οχλήσεις και αποφάσεις που δεν μας εκπροσωπούν. Είναι επίσης η έννοια που εξηγεί και οριοθετεί την ύπαρξή μας στην Ελληνική κοινωνία ως αναπόσπαστα στοιχεία και συστατικά ενός πανέμορφου συνόλου.
Ηθική, είναι η υπέρβαση της δεδομένης λέξης από τη σύγχρονη ελληνική απόδοση μιας κοσμοϊστορικά πρωτοποριακής σύλληψης. Η νέα γενιά των Ελλήνων – οι νέοι Έλληνες Πολίτες γίνονται ευαγγελιστές μιας Ηθικής με την πλήρη σημασία της λέξης. Μιας Αιδούς που δεν υπόκειται σε εθνικές σκοπιμότητες και δεν περιορίζεται σε σύνορα κρατών. Μία Ηθική, της αξιοκρατίας, του μη συμβιβασμού, της αυτοθυσίας, της ανταμοιβής, μα πάνω από όλα μια Ηθική της Ανθρωπότητας. Η Ελλάδα μάχεται για να γίνει η πρώτη Ηθική Υπερδύναμη του πλανήτη.
Αυτή η χώρα, η απαρχή του Πολιτισμού, της σκέψης και ουσιαστικά του Ανθρώπου, υπήρξε πάντα το απόρθητο άσυλο για τους κατατρεγμένους εραστές της Ελευθερίας. Οι Πολίτες της, αυτοδημιούργητοι και γενναίοι πέρα από κάθε δυνατό θνητό όριο, μπορούν να δημιουργήσουν μία δύναμη μεγαλύτερη από κάθε χώρα που βρίσκεται κάτω από τους ουρανούς. Ας τραβήξουμε μία γραμμή, η οποία σαν μία πράξη λήθης θα θάψει στο παρελθόν κάθε τι που μας κρατούσε πίσω και μας περιόριζε.
Η επιβίωση και η ανύψωση του έθνους είναι γεγονός.
Η στοργική μητέρα βάζει τα παιδιά για ύπνο στα ζεστά τους κρεβάτια και τους υπόσχεται ότι αύριο ξεκινάει μία διαφορετική ιστορία για την Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει ένα μόνο μέλλον και μία μόνο μοίρα και αυτή είναι αιώνια και ένδοξη.
*Ο Σταύρος Καλεντερίδης είναι διεθνολόγος και επικοινωνιολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου