Σάββατο, Απριλίου 30, 2011

Από λάθος τα Σκόπια έγιναν «Μακεδονία»!


Από λάθος έκαναν στον ΟΗΕ
τα Σκόπια «Μακεδονία»

Σε λάθος υπαλλήλου της Γραμματείας του ΟΗΕ οφείλεται, σύμφωνα με το ΑΠΕ, η αναγραφή της ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία», στην ανακοίνωση του Οργανισμού για τη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών των Σκοπίων με τον γενικό γραμματέα Μπαν Κι Μουν. Αυτό προκύπτει από τις εξηγήσεις που έδωσε ο διευθυντής του Γραφείου του Γενικού Γραμματέα στον Έλληνα Μόνιμο Αντιπρόσωπο, πρέσβη Αναστάση Μητσιάλη, μετά την άμεση αντίδραση της ελληνικής πλευράς. Παραλλήλως οι υπεύθυνοι της Γραμματείας προχώρησαν στην άμεση διόρθωση του λάθους στις 08:30 το πρωί (ώρα Νέας Υόρκης).

Παρασκευή, Απριλίου 29, 2011

Διαρροή ραδιενέργειας στο Κοζλοντούι


Διαρροή ραδιενέργειας στο Κοζλοντούι
Θα υπάρξουν επιπτώσεις στην Βορ. Ελλάδα;
Συναγερμός σήμανε χθες στον πυρηνικό σταθμό του Κοζλοντούι στη Βουλγαρία καθώς μετρήθηκαν αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας στον αντιδραστήρα Νο. 5.
Το περιστατικό συνέβη στις 10.45 μ.μ. την Τρίτη στις εγκαταστάσεις του αντιδραστήρα 5, ενώ ήταν σε εξέλιξη εργασίες και ο χώρος εκκενώθηκε αμέσως από το προσωπικό. Ωστόσο ο συναγερμός έληξε λίγες ώρες αργότερα καθώς εκτιμήθηκε ότι τα επίπεδα ήταν χαμηλά και συγκεκριμένα στο μηδέν, σύμφωνα με τη διεθνή κλίμακα INES, όπως είπαν από την Πυρηνική Ρυθμιστική Αρχή (NRC).
Σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες στις 26 Απριλίου κατά τη διενέργεια προβλεπομένων εργασιών επιδιόρθωσης του 1000MW αντιδραστήρα είχαν αφαιρεθεί «σφραγίδες» από το ραδιενεργό κύκλο, με αποτέλεσμα την αύξηση των ευγενών αερίων - κυρίως xenon 133, στις κτιριακές εγκαταστάσεις στον ελεγχόμενο χώρο. Το επίπεδο ραδιενεργού φυσικού αερίου xenon 133, στη μονάδα του αντιδραστήρια για σύντομο χρονικό διάστημα υπερέβη κατά 3 φορές τα κανονικά επίπεδα, αλλά τα όρια ασφαλούς λειτουργίας δεν παραβιάστηκαν.
Όλο το προσωπικό του αντιδραστήρα απομακρύνθηκε και εξετάστηκε, για να διαπιστωθεί ότι δεν υπήρχε απολύτως κανένα πρόβλημα, ούτε έκθεση σε ραδιενέργεια. Η ατμόσφαιρα στη μονάδα, ομαλοποιήθηκε στις 18.00 μ.μ..
Το Πυρηνικό Εργοστάσιο του Κοζλοντούι ανακοίνωσε το περιστατικό με καθυστέρηση 24 ωρών
 
 

Πέμπτη, Απριλίου 28, 2011

Η Έδεσσα στον Μακεδονικό Αγώνα


Στο έγκυρο και αξιόπιστο ιστολόγιο για θέματα της Μακεδονίας, του γνωστού "Ακρίτα", αναρτήθηκε μια παλαιότερη δημοσίευση του Εδεσσαίου Ιστορικού Ευάγγελου Κωφού, η οποία είχε παρουσιαστεί στο Α΄ Πανελλήνιο Επιστημονικό Συμπόσιο "Η Έδεσσα και η περιοχή της - Ιστορία και Πολιτισμός", που είχε διεξαχθεί στην Έδεσσα το 1992.
Στην σχετική ανάρτηση αναφέρονται τα εξής:

Η μυστική οργάνωση της Έδεσσας κατά τον Μακεδονικό Αγώνα

Παρά την πληθώρα απομνημονευμάτων, μονογραφιών, αλλά ακόμα και συνθετικών εργασιών για την ένοπλη φάση του Μακεδονικού Αγώνα, ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά για τη μυστική οργάνωση που κατηύθυνε επιτοπίως την όλη προσπάθεια. Ακόμη λιγότερα, βέβαια, είναι γνωστά για τη Μυστική Οργάνωση της Έδεσσας, δηλ. το «Κέντρο Βοδενών».
Το ανέκδοτο υλικό, στο οποίο στηρίζεται η παρούσα μελέτη και παρουσιάστηκε το 1992 από τον Εδεσσαίο Ιστορικό Δρ. Ευάγγελο Κωφό, προέρχεται από το Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, στα πλαίσια μιας γενικότερης έρευνας που διεξήγαγe για την ιστορία της Μακεδονίας, είχαν περιέλθει στην κατοχή του αντίγραφα των εκθέσεων του Κέντρου Βοδενών.
Πολύτιμη βοήθεια επίσης ήταν η διάθεση αρχείων και υλικού  ο γνωστός ιστοριοδίφης και μελετητής της ιστορίας της Έδεσσας, Γιώργος Τουσίμη, ο οποίος είχε την καλοσύνη να τα θέσει στη διάθεση του Ευάγγελου Κωφού. Έτσι σχηματίστηκε μία ικανοποιητική συλλογή ανέκδοτων εγγράφων με εξαιρετικά ενδιαφέρον υλικό για τον αμυντικό αγώνα στην Έδεσσα και την περιοχή της κατά την ιδιαίτερα κρίσιμη χρονιά του 1905. Ακολουθεί η μελέτη, το πλήρες κείμενο της οποίας μορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/2011/04/blog-post_25.html#more

Τετάρτη, Απριλίου 27, 2011

Για τις "Σπίθες"


ΕΠΙΒΑΤΕΣ, ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ Η ΕΠΙΒΗΤΟΡΕΣ;
(Ανοιχτή επιστολή στον Μίκη Θεοδωράκη και την Συμβουλευτική)

"Στην ευρεία έννοιά του ο μακιαβελισμός προσέλαβε διαφορετικό αμοραλιστικό και δημώδες περιεχόμενο, σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται η άρση κάθε ηθικού φραγμού, μηχανορραφία και η δολοπλοκία για την επίτευξη προσωπικών στόχων, ακόμα και άνομων, στα πλαίσια των ρυθμιστικών κανόνων μιας κοινωνικής ομάδας ή οποιασδήποτε μορφής κοινότητας."

Μαζί με τις χιλιάδες ενεργά μέλη και φίλους της Σπίθας σε όλη την Ελλάδα παρακολουθούμε με έκπληξη και οδύνη την «κρίση» που προκάλεσαν και συντηρούν (με καταστροφικό και αυτοκαταστροφικό τρόπο) οι προσωπικές στρατηγικές και η εξουσιαστική μανία για τον έλεγχο του κινήματος, πριν αυτό καν αποκτήσει πολιτική υπόσταση. Οι παλινωδίες της συζήτησης για την οργανωτική μορφή δεν ήταν παρά η έκφραση της σπουδής των εραστών της μικροεξουσίας, αυτών που ζουν σε έναν κόσμο διαρκούς παλατιανής ραδιουργίας. Οι χαρακτηρισμοί της «αντιπαράθεσης», οι στάσεις του τύπου «φεύγω γιατί δεν έγινε το δικό μου», η ευκολία της χρήσης όρων όπως «παρακράτος», «φασισμός», «εκκόλαψη μελανοχιτώνων» κοσμούν την επίσημη ιστοσελίδα του κινήματος προσφέροντας απεριόριστο υλικό και επιχειρήματα στους άσπονδους φίλους και εχθρούς.

Όλοι όσοι απεργάζονται την δυσφήμιση και την καταστροφή των ελπίδων που γέννησε η Σπίθα δεν χρειάζεται να αντλήσουν από κάπου αλλού την τεκμηρίωση της συκοφαντικής τους υπονόμευσης, όσα χρειάζονται τους διατίθενται απλόχερα από «επώνυμα στελέχη» του κινήματος. Δυστυχώς δεν αρκεί να δηλώσεις «απεταξάμην» του ύφους και ήθους του πολιτικού κατεστημένου που οδήγησε την πατρίδα μας στην εκπόρνευση, δεν αρκεί να ευαγγελίζεσαι απλά το καινούργιο, χρειάζεται να αποτινάξεις στην πράξη αυτές τις στάσεις και συμπεριφορές. Και από ότι αποδεικνύεται κάποια «στελέχη» που ανέδειξαν σε πεμπτουσία της πολιτικής τους συμβολής την θεοποίηση της φιγούρας του Μίκη Θεοδωράκη, την αυλοκολακεία και βέβαια την κατοχή των ηλεκτρονικών κωδικών ελέγχου της επικοινωνίας, δεν το έπραξαν.

Υπήρξαν δύο διακριτές από ιδεολογική αφετηρία αλλά συγκλίνουσες ως προς το αποτέλεσμα και τις συνέπειες προσωπικές στρατηγικές:
Η μία αυτή του συγκεντρωτισμού / κονιορτοποίησης της βάσης του κινήματος, που αναδείκνυε ως ρυθμιστή τον διαχειριστή της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης» και υποβάθμιζε την πολιτική διεργασία σε μια σούπα συζήτησης μπλόγκ και ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων. Ήταν η πρόταση του κυρίου Δημητροκάλη.
Η δεύτερη ήταν μια παραδοσιακή συνταγή των πιο λαμπρών παραδόσεων της αριστεράς του πληκτρολόγιου. Ανάδειξη συντονιστικών οργάνων πριν υπάρξει δράση για να συντονιστεί, δημιουργία οργάνων παραγωγής πολιτικού λόγου ο οποίος αφαιρείται από την βάση. Ήταν η πρόταση που αναρτήθηκε ανώνυμα και που η αποκαθήλωση της προκάλεσε την μήνη των κυρίων Καζάκη - Ληναίου.
 
Το ζήτημα δεν είναι βέβαια ότι αντιπαρατίθενται απόψεις και θέσεις, το ζήτημα είναι η επιλογή του οργανωτικού ως βασικό πεδίο ιδεολογικής αντιπαράθεσης, που ανάλωνε μια ενέργεια που έπρεπε να διοχετευτεί προς την κοινωνία, ώστε η Σπίθα να υπάρξει ως κίνημα κι όχι μόνο ως εξαγγελία και προσδοκία. Και βέβαια η ποιότητα της αντιπαράθεσης και η αδιαφορία για την φθορά που προκαλούν στην δημόσια εικόνα της Σπίθας, υπήρξε αποκαλυπτική για τις πραγματικές στοχεύσεις των δύο μονομάχων. Αυτό που τους ένοιαζε ήταν ο έλεγχος, άσχετα αν ο έλεγχος θα είχε ως αποτέλεσμα να μικραίνουν την Σπίθα στα δικά τους μέτρα.

Συναγωνιστές, η πρόκληση είναι μπροστά μας: Ή θα επιλέξουμε να ενταθούμε στα «στρατόπεδα» που στήνουν εντός και εκτός Σπίθας αυτοί οι κύριοι, ή θα τους αφήσουμε πίσω συνεχίζοντας να αναπτύσσουμε το εγχείρημα ώστε να εξελιχθεί σε κίνημα. Η κατάσταση της οπαδοποίησης των τοπικών Σπιθών και οι δημόσιες παρεμβάσεις τους σε ένα πεδίο ναρκοθετημένο από τις λογικές των λαθρεπιβατών και των επιβητόρων, είναι η παγίδα την οποία πρέπει να αποφύγουμε, αν θέλουμε να τιμήσουμε τους λόγους που μας έκαναν να συνταχθούμε με το εγχείρημα. Ας πάρουν αυτοί τον δρόμο τους για να χαράξουμε κι εμείς τον δικό μας. Στο κάτω - κάτω όπως λέει κι ο 'Ύμνος στην Ελευθερία: «αν μισιούνται ανάμεσα τους δεν τους πρέπει ελευθεριά».

Αυτή την στιγμή, στιγμή κρίσης που ήρθε πολύ πρόωρα, οι ενεργοί πολίτες, οι τοπικές σπίθες, η Συμβουλευτική αλλά και ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης προσωπικά, έχουμε την βαριά ευθύνη να προστατέψουμε από τους μακιαβελικούς του παλιού κόσμου, όχι μόνο τον αγώνα και τον δρόμο που έχουμε ήδη διανύσει, αλλά και τις προσδοκίες που έχουμε δημιουργήσει, τον δρόμο του αύριο.

Θεσσαλονίκη 12 Απρίλη 2011
Θανάσης Τζιούμπας,
μέλος της 1ης Σπίθας Κέντρου Θεσσαλονίκης

Παρασκευή, Απριλίου 22, 2011

Καλή Ανάσταση!



Εύχομαι ολόψυχα

προσωπική και οικογενειακή,

ατομική και συλλογική, πνευματική,

πολιτιστική Ανάταση.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

σε όλους τους Συνέλληνες, στο σχολειό,

στο σπίτι, στην κοινωνία, στην πατρίδα,

στο Έθνος.

ΔΕΕ

Πέμπτη, Απριλίου 21, 2011

Αντικεραυνική προστασία

Ημερίδα για την αντικεραυνική προστασία
στην Έδεσσα
Οργανώνεται από την Νομαρχιακή Επιτροπή του Τ.Ε.Ε. Πέλλας

Η Νομαρχιακή Επιτροπή του Τ.Ε.Ε. Πέλλας σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Σύνδεσμο Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων Μηχανικών παράρτημα Ν. Πέλλας και τον Σύνδεσμο Εργολάβων Εγκαταστατών Ηλεκτρολόγων διοργανώνουν ημερίδα με τα εξής θέματα:

Α. Εξωτερική αντικεραυνική προστασία
Β. Συστήματα γείωσης
Γ. Εσωτερική αντικεραυνική προστασία - Ισοδυναμικές συνδέσεις - Προστασία από υπερτάσεις ηλεκτρικού – ηλεκτρονικού εξοπλισμού
Δ. Έλεγχοι και επανέλεγχοι εγκαταστάσεων σύμφωνα με το HD 384.
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στις 2 Μαϊου από τις 18:00 έως και 20:00 στο Πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Έδεσσας.
Παρακαλούνται όσοι Μηχανικοί επιθυμούν να παρακολουθήσουν την ημερίδα να δηλώσουν συμμετοχή έως και την Παρασκευή 29 Απριλίου στο 23810 26044.

Από την Ν. Ε. του Τ.Ε.Ε. Πέλλας

Τρίτη, Απριλίου 19, 2011

Μεγαλοδημοσιογράφοι


Και τώρα τι θα γενούμε
χωρίς τον Νίκο Χατζηνικολάου;

Οι μέρες κυλούσαν αργά. Ο χρόνος ήταν σαν να σταμάτησε. Οι νύχτες μας πια άδειες, οι μέρες μας χωρίς νόημα. Έφτανε 8.00 το βράδυ και το κενό ήταν δυσβάσταχτο. Ο εθνικός μας παρουσιαστής, ο αντικειμενικός και μέγας δημοσιογράφος, ο απολαμβάνων ετησίως και ενός τουλάχιστον βραβείου καλυτέρου δημοσιογράφου δεν ήταν μαζί μας! Τι συμφορά! Τι κατάρα ήταν αυτή!
Ευτυχώς όμως οι προσευχές μας εισακούσθηκαν. Ο γίγαντας της δημοσιογραφίας, ο φόβος και τρόμος όλων των πολιτικών, ο τιμωρός των διεφθαρμένων επέστρεψε! Ο Νίκος Χατζηνικολάου είναι και πάλι μαζί μας! Ο προστάτης της Δημοκρατίας, ο θεματοφύλακας της αλήθειας και των αποκαλύψεων είναι και πάλι στον θρόνο του! Τι ευτυχία θεέ μου!
Ο άνθρωπος πού δεκαετίες τώρα ξεμπροστιάζει το κομματικό σύστημα διεξάγοντας συζητήσεις υψηλού νοήματος και προπαντός αφήνοντας να εκφραστούν όλες οι απόψεις επέστρεψε δριμύτερος!
Οι παραπάνω σκέψεις είναι των εκατομμυρίων υγιώς σκεπτομένων πολιτών. Αυτές που ακολουθούν είναι μίας ασημάντου μειοψηφίας οι οποίες μόνο ως υστερόβουλες και κακεντρεχείς μπορούν να εκληφθούν. Είμαστε αναγκασμένοι να τις αναρτήσουμε για να ακουστεί και η άλλη άποψη. Είναι εξάλλου κάτι πού μας το έμαθε αυτός ο δάσκαλος της δημοσιογραφίας, ο αξιότιμος κ. Χατζηνικολάου. Σύμφωνα λοιπόν με αυτές τις γελοίες και αναξίου σχολιασμού απόψεις, ο Ν. Χατζηνικολάου είναι το συντηρητικό του συστήματος, το Ε213 του κομματικού συστήματος πού διασφαλίζει την διαιώνιση του σαθρού κατεστημένου. Είναι αυτός που εδώ και δεκαετίες διεξάγει συζητήσεις με τα ίδια και ίδια πρόσωπα μην αφήνοντας ποτέ να ακουστεί η άλλη άποψη. Διεξάγει πάντα συζητήσεις όπου κυριαρχούν οι φωνές και οι αντιδικίες, όπου όλα είναι μία καλά σκηνοθετημένη παράσταση όπου πάντα το αποτέλεσμα και η ουσία είναι μηδέν.
Είναι αυτός όπου συνεχώς διερωτάται ποιά άλλη επιλογή είχαμε πέραν του μνημονίου όταν όλος ο κόσμος έχει βουήξει για λύσεις τύπου Ισημερινού, Αργεντινής, Ελλάδος (το 1936), λύσεις δηλαδή αρνήσεως αποπληρωμής των τοκογλύφων. Για τον ‘δημοσιογράφο’ αυτές οι απόψεις δεν υπάρχουν γιατί απλά κάτι τέτοιο θα σήμαινε το τέλος του αθλίου κομματικού-ΜΜΕ κατεστημένου άρα και το τέλος το δικό του.
Αρνείται να καλέσει στις εκπομπές του ώστε να ακουστούν απόψεις όπως των οικονομολόγων κ. Καζάκη, του κ. Λαπαβίτσα. Αρνείται να μιλήσει για το εκπληκτικό ντοκυμαντέρ του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ δημοσιογράφου Άρη Χατζηστεφάνου. Τέτοιες κινήσεις θα σήμαναν το τέλος της κομματικής δικτατορίας πού έχουμε και φυσικά και το τέλος το δικό του.
Μία συζήτηση όπου θα καλέσει και τις δύο πλευρές δεν τού έχει περάσει ποτέ από το μυαλό του! Να καλέσει από την μία έναν οικονομολόγο πού είναι υπέρ του μνημονίου και έναν πού είναι υπέρμαχος της παύσης πληρωμών και της διαγραφής του χρέους ως επαχθούς και μη νομίμου. Φανταστικά βέβαια πράγματα όπου το Ε213 του συστήματος δεν τολμά να πράξει.
Έχει καταφέρει, σύμφωνα πάντα με αυτές τις κακόβουλες απόψεις, να περάσει ένα προφίλ σοβαρού δημοσιογράφου με όπλο την στεντόρεια και σταθερή φωνή του ενώ παράλληλα σφάζει διαρκώς την ελληνική γλώσσα! Την κλητική πτώση την έχει καταργήσει προ πολλού. Τα παραδείγματα πλείστα: ‘Κύριε Πάγκαλο’ αντί για ‘Κύριε Πάγκαλε’, ‘Κύριε Λοβέρδο’ αντί για ‘Κύριε Λοβέρδε’ κοκ. Να μη πούμε για τον περίφημο κανόνα πού έχει τελείως καταστρατηγήσει: ‘Όταν η λήγουσα είναι μακρά, η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται’. Έτσι λέει ‘ του κυρίου Πάγκαλου’ αντί για ‘του κυρίου Παγκάλου’, ‘των εργαζόμενων’ αντί για ‘των εργαζομένων’ κοκ. Βέβαια όταν αναφέρεται στην γυναίκα του συγκεκριμένου ‘πολιτικού’ λέει ‘της κυρίας Παγκάλου!’. Είναι ο κανόνας γραμματικής πού έχει εφεύρει ο ίδιος σύμφωνα με τον οποίον ‘όταν το όνομα είναι γένος θηλυκού τότε η γενική τονίζεται στην παραλήγουσα!’ Κανόνας γραμματικής ‘Νίκος Χατζηνικολάου’. Θα πρέπει ήδη να αρχίσει να διδάσκεται στα σχολεία μας. Βέβαια η αγάπη του για την Ελληνική γλώσσα φαίνεται και από τους τίτλους της εφημερίδος και του ραδιοφώνου πού έχει: Real news και Real radio. Τόσος είναι ο σεβασμός του για την Ελληνική μας γλώσσα (*). Ποιος ξέρει, ίσως πιστεύει ότι η εφημερίδα του και το ραδιόφωνο του διαβάζονται και ακούγονται διεθνώς…
Ο μάχιμος αυτός δημοσιογράφος, συνεχίζουν οι κομπλεξικές φωνές πού είναι φυσικά όπως είπαμε μία ελαχίστη μειονότητα, τα έχει βάλει με ένα απολίθωμα της πολιτικής, τον Άκη Τσοχατζόπουλο. Έχει καταλάβει ότι ο κόσμος είναι έτοιμος να βγει στους δρόμους, ότι η οργή είναι έτοιμη να τους πάρει όλους σαν ποτάμι, και σου λέει ας προσπαθήσω λίγο να τους ηρεμήσω, να τους δείξω ότι παλεύω να βάλω φυλακή έναν πολιτικό. Ότι και εγώ είμαι οργισμένος! Εννοείται ότι και ο συγκεκριμένος πολιτικός θα πρέπει να πληρώσει για ότι έκανε, ότι συγχωροχάρτι δεν παίρνει κανείς, αλλά όταν το 99% των καλεσμένων αυτού του δημοσιογράφου είναι μέρος της κομματικής σαπίλας και διαφθοράς, είναι κάπως ειρωνικό να ασχολείται ΜΟΝΟ με ένα πολιτικό ζόμπι. Όταν έχει την ευκαιρία να τους κάνει ερωτήσεις και να τους κολλήσει στον τοίχο, αυτός επιλέγει να ‘πάμε σε ένα σύντομο διαφημιστικό διάλειμμα και αμέσως μετά και πάλι μαζί ‘ τότε είναι πραγματικά ειρωνεία και γελοίο να τα βάζει ΜΟΝΟ με τον τελειωμένο Άκη για τα μάτια του κόσμου.
Για την αγάπη του για την υπουργό παιδείας τι να πει κανείς; Η έντιμη, η σοβαρή κύρια Διαμαντοπούλου είναι μόνο από τα επίθετα που χρησιμοποιεί για να την χαρακτηρίσει. Το ότι είναι γνωστό τοις πάσι ότι είναι μέλος της λέσχης Bildeberg, ότι θέλει να κάνει την αγγλική επίσημη γλώσσα της Ελλάδος, ότι κυνηγάει τους Πομάκους, ότι έχει βάλει την αγγλική από την 1η Δημοτικού είναι για το Ε213 του συστήματος ανούσιες λεπτομέρειες.
Κάπου εδώ κλείνουμε αυτήν την μικρή παρένθεση των απαισίων αυτών σχολίων και καλωσορίζουμε για μία ακόμη φορά τον μέγιστο αυτό δημοσιογράφο. Γιατί με την επιστροφή του θα αποφύγουμε και το ερώτημα πού έθεσε ο ποιητής:


(*) Σημ. ΔΕΕ:
ΠΟΣΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ;

Ακούω πολύ συχνά στις περισπούδαστες και βαρύγδουπες αναλύσεις πολιτικών και δημοσιογράφων να πιπιλίζουν μια ανόητη έκφραση, που πιθανότατα θεωρούν ότι είναι «κουλτουριάρικη» και πνευματώδης. Αναφέρομαι στο φαιδρότατο «Έχω την αίσθηση…», που εκφωνούν βαθυστόχαστα μιμούμενοι τον γνωστό αργόγλωσσο μεγαλοδημοσιογράφο που την έκανε μόδα, «ενώπιος ενωπίω», πριν μας λούσουν με το απαύγασμα της σκέψης τους.
Ερώτημα πρώτον: Ποια ακριβώς αίσθηση έχετε αγαπητοί; Την αφή, την γεύση, την όραση, την ακοή ή την όσφρηση; Προφανώς καμιά από αυτές. Μάλλον θα αναφέρεστε σε κάποια έκτη αίσθηση ή όχι;
Ερώτημα δεύτερον: Μια και κάθε φυσιολογικός άνθρωπος διαθέτει μόνον πέντε αισθήσεις, μήπως αγαπητοί θέλετε να μας πείσετε ότι διαθέτετε κάτι παραπάνω από τον μέσο πολίτη εσείς οι επώνυμοι και συνήθεις φιλοξενούμενοι της μικρής οθόνης;
Ερώτημα τρίτον: Μήπως δεν ξέρετε τι λέτε;
Η έκφραση αυτή μας προέκυψε από τα πρώτα χρόνια της Πασοκοκρατίας, τότε που ο Αντρέας είχε την έμπνευση να μας κουβαλήσει δεκάδες και εκατοντάδες αμερικανοσπουδαγμένους για να μας εκπολιτίσουν. Οι περισσότεροι από αυτούς ήσαν μάλλον «κουμπούρες» στα ελληνικά, αλλά με τις τότε συνθήκες του γλωσσοπολιτικού φανατισμού, τα λεγόμενά τους αποτελούσαν ιερές φράσεις για τους κεχηνότες οπαδούς τους, που τις αναπαρήγαγαν αφειδώς. Λόγω λοιπόν αυτής της αδυναμίας τους, μετέφραζαν με μεγάλη ευκολία λέξεις και εκφράσεις από τα αγγλικά και μας τις πετούσαν κατάμουτρα.
Στα αγγλικά (ή σωστότερα στα αμερικάνικα, για να ακολουθήσω τον Όσκαρ Ουάϊλντ που είχε δηλώσει ότι «με τους Αμερικανούς, εμείς οι Βρετανοί έχουμε πολλά κοινά, αλλά μας χωρίζει ένα βασικό: Η γλώσσα»!) υπάρχει η έκφραση “I have the feeling”, που λέγεται με την έννοια: νομίζω, μου φαίνεται, πιθανολογώ κ.λπ. Στα ελληνικά υπάρχει η ωραιότατη έκφραση «Έχω την εντύπωση», που αποδίδει ακριβώς αυτήν την αμερικανιά. Προφανώς όμως θεωρείται οπισθοδρομική, ξεπερασμένη, χωριάτικη, κατινίστικη και δεν ξέρω τι άλλο. Στο κάτω-κάτω πώς θα δείξουμε ότι ξέρουμε και τα αγγλικούλια μας!
ΔΕΕ


Κυριακή, Απριλίου 17, 2011

Περί "εχθρολάγνων"


Οι ερμηνείες των Εχθρολάγνων «αντιεχθροπαθών»

Το μοτίβο της αλλοίωσης και απόλυτης διαστρέβλωσης της Ιστορίας(μεταμοντερνισμός, εθνομηδενισμός), με σκοπό τη διαμόρφωση και τον έλεγχο της κοινής γνώμης, είναι πλέον πραγματικότητα.  Άλλωστε αυτό το blog έχει αναφερθεί πολλάκις για αυτό ζήτημα. Επιπρόσθετα, η ολοκληρωτική μαζοποίηση και η μετατροπή του ατόμου σε άβουλο και παθητικό δέκτη καθώς και ο αφανισμός των ανθρώπων όταν πηγαίνουν ενάντια στις επιθυμίες του «Οργουελιανού Μεγάλου Αδερφού» ή του «Χαξελιανού Μεγάλου Φόρντ» αποτελούν θέματα κοινά για κάποιον που είναι υποψιασμένος. Οι τρόποι που χρησιμοποιούν είναι πολλοί. Ένας πονηρός τρόπος να κρύβει κανείς την αλήθεια είναι να μιλάει ακατανόητα, μεταμοντέρνα.  Όποιος είναι πολύ δειλός ή πολύ αδέξιος για να πει ψέματα, εκφράζεται με ασάφεια.  Συχνά καταφέρνει έτσι τον σκοπό του, γιατί πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι η υποβολή ερωτήσεων αποτελεί παραβίαση κάποιου κανόνα ευπρέπειας. Η συστολή, που κάνει κάποιον να ντρέπεται να υποβάλει ερωτήσεις, είναι αποτέλεσμα ντρεσαρίσματος. Ο Δημήτρης Ευαγγελίδης, προφητικά  πριν 32 χρόνια, είχε πει ότι «η διαστρέβλωση των εννοιών και η χρησιμοποίηση των όρων είτε με άλλο, παραπλήσιο περιεχόμενο είτε ακόμη και με εντελώς αντίθετο του πραγματικού, είναι ένα ανυπολόγιστης άξιας όπλο στα χέρια εκείνων πού ξέρουν να το χειρισθούν».
Φυσικά  δεν υπάρχουν μόνο άτομα που εκφράζονται με ασάφεια για να μας αποκρύψουν την αλήθεια, αλλά ακόμα και οι θεσμοί (Κυβέρνηση, Κόμματα, ΜΚΟ, ΜΜΕ κλπ)  εκφράζονται σ' ορισμένες περιπτώσεις συγκεχυμένα, και μάλιστα επί ολόκληρες δεκαετίες. Αν κάτι το ασαφές επαναλαμβάνεται αρκετά συχνά, οι περισσότεροι άνθρωποι το συνηθίζουν, σαν να ήταν κάτι το σαφές. Όσο ασαφέστερα γράφει ή μιλάει κανείς, τόσο περισσότερο καιρό μένει κρυμμένο το ψέμα που υπάρχει στα λόγια του.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λέξη «Ιθαγένεια». Υπάρχουν όμως και άλλες λέξεις, πιο ευρέως διαδομένες και καθημερινές στο λεξιλόγιο των «εχθρολάγνων».
Καταρχήν ξεκαθαρίζω από την αρχή ποιος είναι ο «εχθρολάγνος».
Είναι αυτός ο οποίος ψάχνει απεγνωσμένα να βρει «εχθρούς», «αντιπάλους», «εχθροπαθείς», «ρατσιστές», «πατριδοκάπηλους», «εθνικιστές» και γενικά αυτός που απορρίπτει με ολοκληρωτικό τρόπο των αντίθετων ως προς την ιδεολογία του. Είναι αυτός που  υπονομεύει το εθνικό κράτος,  τον Δυτικό Πολιτισμό,  τον Ελληνισμό, τις πραγματικές οικουμενικές αξίες του δικαίου, της ισότητας, της ελευθερίας.  Είναι αυτός που χρησιμοποιεί επιχειρήματα από επιθετικούς εθνικισμούς  όπως  ο Κεμαλισμός, ο Αλβανιανισμός,  ο Σλαβομακεδονισμός και ο Ισλαμισμός. Είναι αυτός που έχει κάνει σημαία την πολυπολιτισμικότητα, ξεχνώντας την Δυτική και κυρίως την  Ελληνική πολιτισμικότητα.
Έτσι λοιπόν, η πρώτη και μία από τις αγαπημένες λέξεις των πάσης φύσεως εχθρολάγνων, είναι  η «Δημοκρατία» (με ή χωρίς προσδιοριστικό στοιχείο).  Όχι με την ερμηνεία που δίνουν τα λεξικά(εκεί η συριζοκρατούμενη γλωσσοφυλακή του Διαδικτύου την έχει εκκωφαντικά ξεχάσει), αλλά με την ερμηνεία που δίνουν αυτοί. «Δημοκρατία» λοιπόν για αυτούς είναι η επιβολή της μειοψηφίας και η καθοδήγηση της πλειοψηφίας. Για αυτούς έχει διαγραφεί στο ότι η Δημοκρατία, βασίζεται  στην θεμελιώδη αρχή της πλειοψηφίας, αρχή  η οποία χαρακτηρίζεται και καθορίζεται ως δομή και κυρίως ως λειτουργία από την πεμπτουσία της, δηλαδή το δομικό της γνώρισμα. Αυτή η αρχή εφαρμόζεται σε όλες τις διαδικασίες και δράσεις θεσμών, οργανισμών, πολιτικών οντοτήτων και κρατών, καθ' άπασα την οικουμένη, κυρίως όμως στο δυτικό κόσμο, όπου από το διαφωτισμό και εντεύθεν, υπό την επίδραση της κλασικής Ελλάδας και της Αθηναϊκής Περικλέους Δημοκρατίας, είναι δομικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της πολιτικής κουλτούρας της Δύσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει μια τυραννία της πλειοψηφίας, επιβάλλονται πάντοτε συναινέσεις και συνεργατικές διεργασίες και αντιλήψεις, όμως στο τέλος επιβάλλεται διά της αρχής της πλειοψηφίας το γνωστό «ένας άνθρωπος μία ψήφος». Ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της δημοκρατίας είναι, η ανταγορία, δηλαδή το δικαίωμα της διαφωνίας και των αντιπροτάσεων.  Στην Ελλάδα του ΔΝΤ, των ΜΚΟ, της Διαφθοράς και της Ανομίας,  ζούμε εδώ και δεκαετίες το πρόβλημα της τυραννίας της μειοψηφίας ή των μειοψηφιών και των μειονοτήτων, κατά  τέτοιο τρόπο ο οποίος υπονομεύει καθοριστικά πολλές φορές και διαστρεβλώνει τη «δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας»  και πετάει στον κάλαθο των αχρήστων την ανταγορία.
Η δεύτερη λέξη η οποία βιάζεται βάναυσα και αμείλικτα, είναι η λέξη «εθνικισμός». Το τι  λέει  και πως την ερμηνεύουν ο Παπαθανασίου,  Άντονι Σμιθ,  τα Λεξικά ή ακόμα και οι δικοί τους όπως ο Χομπσμπάουμ,  Άντερσον και Γκέλνερ, αυτά είναι και θεωρούνται κλισέ για τους Εχθρολάγνους.  Άπαξ και δεν συμφωνείς μαζί τους είσαι «εθνικιστής». Για την ιστορία αναφέρω ενδεικτικά ότι για τον Γκέλνερ, «εθνικισμός» είναι μια «θεωρία πολιτικής νομιμότητας, η οποία απαιτεί τα εθνικά όρια να μη διαφέρουν από τα πολιτικά και, το κυριότερο, τα όποια εθνικά όρια στο εσωτερικό ενός δεδομένου κράτους —ενδεχόμενο που αποκλείεται ήδη τυπικά από την ίδια την αρχή στη γενική της διατύπωση— να μη χωρίζουν τους κρατούντες από τους υπολοίπους».  Βλέπετε εσείς κάτι το μεμπτό, το κακό και το δαιμονικό;
Μία άλλη λέξη που στις μέρες μας είναι στα φόρτε της, είναι η λέξη «πατρίδα» και «πατριώτης». Αυτή η λέξη ακούγεται κατά κόρο από τον Πρωθυπουργό, ο οποίος φυσικά είναι γνωστός(αυτό συζητείται) για τις Κοσμοπολίτικες απόψεις και αντιλήψεις του.  Σε αυτήν την λέξη θα δεις οι εχθρολάγνοι, να χρησιμοποιούν και σύνθετες λέξεις όπως «πατριδοκάπηλος», «εθνοπατριώτης» κ.λ.π.. Πίσω όμως από τον «πατριωτισμό» τους, αποκρύπτεται η αδιαφορία τους για τους διπλανούς τους, για τους ανθρώπους της οικογένειας, της πόλης, του έθνους τους. Λατρεύουν μονάχα τον εαυτό τους κι ας προσποιούνται τους  «ανθρωπιστές». Δεν θέλουν να έχουν υποχρεώσεις αλλά μονάχα δικαιώματα, και τελικά δεν είναι ούτε πατριώτες ούτε κοσμοπολίτες.  Είναι εύκολο να αγαπάς τον αφηρημένο άνθρωπο κι όχι τον συμπολίτη σου, τον οποίο περιφρονείς ως  κοσμοπολίτης. Όπως έγραψε ο Κώστας Χατζηαντωνίου: Αν δεν αγαπάς την πατρίδα σου δεν αγαπάς την ανθρωπότητα. Από το μέρος πάμε στο Όλον κι όχι από το Όλον … στο Όλον. Αληθινός κοσμοπολιτισμός χωρίς πατριωτισμό δεν μπορεί να υπάρξει, οδηγεί απλώς στην αφαίρεση και τον χυδαίο υλισμό, στον κυνισμό και τον αμοραλισμό. Ο «πατριωτισμός» των Ελλήνων εχθρολάγνων είναι κατά βάθος μία μορφή ρατσισμού, περιφρόνησης και σωβινισμού των συμπατριωτών τους.
Τελευταία λέξη-για το παρών άρθρο και όχι για τους εχθρολάγνους-, είναι αυτή του «Διαλόγου». Θεσμικά θα την βρεις  ως εφαρμογή στα ΜΜΕ , στην Δημόσια Διαβούλευση, στην Βουλή, στο πολιτικό σύστημα, στο Εκπαιδευτικό Σύστημα. Πρακτικά δεν υπάρχει ΠΟΥΘΕΝΑ. «Διάλογος» -πλην εχθρολάγνων- σημαίνει τη δυνατότητα συνομιλιών που θα προσδώσουν μεγαλύτερη δημοσιότητα σε κάποιες απόψεις, θέσεις ή σε αιτήματα – θα προσελκύσουν το ευρύτερο ενδιαφέρον. Διαφωνούμε, όταν έχουμε κοινή βάση κατανόησης εννοιών, θέσεων ή αρχών και κάποιοι τις αποδέχονται, ενώ άλλοι τις απορρίπτουν. Μπορεί να διαφωνούμε και στον ορισμό εννοιών, θέσεων ή αρχών, αλλά έχουμε κοινή την αντίληψη του τι θέλουμε να ορίσουμε. Οι εχθρολάγνοι ξεχωρίζουν με το να επιτρέπουν την  βεβήλωση  τον διάλογο  ξεκινώντας με ειρωνείες, αποφυγή επιχειρημάτων,  αποφυγή απαντήσεων, αποφυγή διαλόγου με την κενοδοξία της προσωπικότητας και με μια άνευ ουσίας περιφρόνηση του «αντιπάλου».
Κλείνω με το εξής:
τελικά τι είναι πιο ειρωνικό στην χρεωκοπημένη Ελλάδα του 2011:
η δημοκρατία που γίνεται όλο και πιο ολοκληρωτική
ή
οι οπαδοί του ολοκληρωτισμού που ζητάνε όλο και περισσότερο «δημοκρατία»;


ΥΓ: Ανοίγετε που και που κανά λεξικό, δεν είναι κακό, καλό θα σας κάνει. Βέβαια θα σας κάνει μισητό/τη στους  Εχθρολάγνους «αντιεχθροπαθείς». Αλλά θα κάνει καλό στην  κριτική σας σκέψη, ώστε να μην τρώτε αμάσητα αυτά που σας σερβίρουν.

Σάββατο, Απριλίου 16, 2011

Δώσε και μένα μπάρμπα-Σαμ...


Δώσε και μένα μπάρμπα Σαμ...
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης, Δικηγόρος

Το πρόβλημα της Πατρίδας δεν είναι μαθηματικό, λογιστικό. Δεν είναι κάποια εξίσωση που θα ‘ρθει κάποιος καλογυαλισμένος εγκέφαλος από το LSE και θα την λύσει. Ούτε κάποιο μπέρδεμα με τα κοινόχρηστα και το πετρέλαιο, που θα αναλάβει η κωλοπετσωμένη κυρία του πέμπτου διαχειρίστρια και θα το λύσει. Ο ελληνικός «υπαρκτός σουρεαλισμός» ήταν κάτι παραπάνω από κακή διαχείριση. Ήταν μια διαρκής επιδρομή, κύματα λεηλασίας της Πατρίδας που κράτησαν δεκαετίες. Όχι μόνο του πλούτου της αλλά και των συνειδήσεων, της νοοτροπίας του μέσου Έλληνα. Ο λουφές δεν ήταν μόνο το χρήμα, ήταν και το κουφάρι της εργασίας ως αυτοτελούς αξίας, της φιλοτιμίας και της εντιμότητας. Με κάθε ΜΟΠ, κάθε «Πακέτο» Ντελόρ, με κάθε Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με κάθε μεγάλο έργο και προμήθεια, οι πλιατσικολόγοι της γνωστής πλατείας και των πέριξ αρματώνανε τα πειρατικά τους και σαν νέοι Βερβερίνοι επέδραμαν στα Υπουργεία, στους προϋπολογισμούς, στις επιχορηγήσεις και στα δάνεια.
Η ανακυκλωμένη αριστεράντζα στελέχωσε πυκνά τους μηχανισμούς της λεηλασίας. Όταν δεν …μετέχεις του Ελληνικού Τρόπου κι η θεώρηση σου δεν είναι ανθρωποκεντρική, όταν πιστεύεις με τόσο πάθος πως όλα είναι οι οικονομικές διαδικασίες, τότε το απρόσωπο της εκπεσούσης ψευτοεπαναστατικότητας σου, εύκολα μετατρέπεται σε κοινή λαμογιά.
Γρήγορα δε πέσανε όλες οι μάσκες και τα φτιασίδια. Η βαριά καθεστωτική πρόοδος σπρωχνόταν κάθε 4η Ιουλίου στην πύλη της Πρεσβείας των ΗΠΑ, για να περιφέρεται στο γκαζόν του κ. Πρέσβεως με το ποτήρι με τη χαρτοπετσέτα. Κάνανε απίστευτο σέρβις σε όλα τα επίμαχα ζητήματα. Βοσνία, Κόσσοβο, Σχέδιο Ανάν. Όπως έγραψε και στο βιβλίο της η καλλίπυγος Βάλερυ Πλέϊμ Γουίλσον, που είχε υπηρετήσει στο κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα, στην Ελλάδα έμεινε έκπληκτη από το πλήθος των ανθρώπων που την πλησίαζαν και αυτοπροσφέρονταν για να πρακτορεύσουν! Από το «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» στο «Δώσε και μένα μπάρμπα Σαμ»!
Αυτοί οι πρόθυμοι αλλά και διάφοροι άλλοι, απλώς βαρεμένοι, τάχα μου γκραμσικοί, αποδομητές του Έθνους, αγκαλιά με τους μπετατζήδες – προμηθευτές – συγκροτηματάρχες έκαναν κι άλλα πράγματα. Ο Πατριωτισμός στοχοποιήθηκε και πολεμήθηκε από αυτούς, για πολλούς λόγους. Αφενός γιατί τον μισούσαν ως βασικό κύτταρο του Εθνικού Κράτους, αφετέρου διότι είναι η κινητήρια δύναμη των πολλών, ο ακρογωνιαίος λίθος της πίστης στην Πατρίδα και τους Νόμους της. Ο άπατρις κι ο χαζοδιεθνιστής ή έστω αυτός που έχεις μισοπείσει ότι όλα είναι «μύθοι», είναι πιο εύπλαστος και υπάκουος, αντιστέκεται λιγότερο στην ανομία της παρασιτικής ολιγαρχίας. Αυτή η βασική πηγή πνευματικής και πολιτικής αντίστασης, ο Πατριωτισμός, δεν έπρεπε λοιπόν μόνο να πολεμηθεί για να απονευρωθεί η κοινωνία, έπρεπε και να γελοιοποιηθεί.
Έτσι ως αντίπαλο δέος στην επιδρομή της ανακυκλωμένης προοδευτικάντζας και σε όσα αυτή κόπριζε στα μυαλά των νέων στην εκπαίδευση ή ως νεολογισμούς και «πρωτοβουλίες» στον δημόσιο βίο και την πολιτική, προωθήθηκαν και καθιερώθηκαν φαιδρά πρόσωπα. Ένας «πατριωτισμός» κακομοίρης, ημιμαθής, ανειλικρινής, όλο κορώνες, τούμπες και βαρελάκια. Προϊόν καπηλείας και προς διάθεσιν από τηλεμάρκεντινγκ και μεσημεριανές εκπομπές. Αστρολογικές προβλέψεις, τσιφτετέλια, οι νέες τάσεις στα μαγιό κι ολίγος φωνακλάς «πατριωτισμός», που ταυτοχρόνως γυαλίζει και το Μνημόνιο.
Σε κάθε σημαντικό γεγονός ή κρίση, απέναντι στα όσα απίθανα κι ανερυθρίαστα προωθούσε και προωθεί το σύστημα λεηλασίας και αποδόμησης, δεν έβλεπες να προβάλλουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ σοβαρό πατριωτικό λόγο. Ποιος π.χ. τόλμησε για το ρεπούσειο πόνημα ή τώρα για την κακοποίηση της Εθνεγερσίας να δώσει βήμα στον σπουδαίο Σπύρο Βρυώνη; Τις αλήθειες για την Τουρκία και την μαϊμού προοδευτική «ιστοριογραφία» δεν πρέπει να της λέει ο Βρυώνης ή ο Νεοκλής Σαρρής, γιατί έχουν κύρος, επιχειρήματα και δεν είναι «ανοιχτοί» πουθενά. Αφήνανε λοιπόν διάφορους σαλτιμπάγκους να ωρύονται, διότι την επόμενη κιόλας μέρα μπορούν να τους γελοιοποιήσουν για την βλαχογκλαμουριά τους, την ασυνέπεια τους, για την ίδια την φτηνή αισθητική της εκφοράς τους λόγου τους. Κι ύστερα να ταυτίσουν την μεγάλη ιδέα του Πατριωτισμού με τα ευτελή πρόσωπα, την φαιδρή δημόσια παρουσία τους κι έτσι να χτυπήσουν στο συλλογικό υποσυνείδητο την ίδια την ιδέα.
Παρά όμως την επί δεκαετίες αποδόμηση και την παρακμιακή κυριαρχία στον Τύπο και στην Παιδεία, ο σκληρός πυρήνας του Ελληνισμού αντέχει. Το ένστικτο της επιβίωσης και μια διάχυτη συλλογική μνήμη ακόμη δονούν τις μύχιες χορδές των απλών ανθρώπων και ηχεί το αρχαίο τραγούδι μας. Οι χωριάτες κι οι κλεφταρματολοί με τις λερές φουστανέλες, οι αγρότες, εργάτες, δάσκαλοι και μικροέμποροι που μάτωσαν και πήγαν με το ντουφέκι και την ξιφολόγχη τους γιους του Ερτογρούλ πίσω στην Ασία, είχαν κάτι κοινό με τους επόμενους. Τα παιδιά και τα εγγόνια τους αγωνίστηκαν στην Πίνδο και στην Βόρειο Ήπειρο, οι κληρονόμοι τους, ο Νικηφόρος κι ο Μυριδάκης βγήκαν κι αυτοί στο κλαρί ζωσμένοι την αρχαία φιλοτιμία στην αντίσταση κατά των γερμανοϊταλών. Στα βουνά της Πατρίδας, στις άμμους της Αφρικής, στο Ρίμινι, η σκυτάλη συνέχισε το ταξίδι της. Όταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Αρχηγός των Αρχηγών, καθώς καιγόταν ζωντανός στο κρησφύγετο του Μαχαιρά, φώναζε στον Αυγουστή Ευσταθίου «Μη φοβάσσαι, ρε μισκή, μη φοβάσαι!», αυτός ο φτωχός ταξιτζής από τη Λύση, συνέχιζε το ίδιο τραγούδι. Το ίδιο που τραγούδησαν ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης κι ο Κυριάκος Μάτσης, ο χαρισματικός γεωπόνος που περικυκλωμένος φώναξε στους Άγγλους για τα όπλα του, πριν πέσει στην μάχη “Come and get them”. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974, η επόμενη γενιά αγωνίστηκε κι αυτή στο ακρογιάλι της Κερύνειας, στον Άγιο Ιλαρίωνα και στο Κιόνελη. Ο Μπικάκης, ο Κουρούπης, ο Κρατημένος, ο Τάσος Μάρκου, ο Κατούντας, ο Γλεντζές κι οι σύντροφοι τους είχαν στις πράξεις τους την αψεγάδιαστη δωρική αισθητική όλων των αγωνιστών προπατόρων μας. Μια αισθητική σμιλεμένη με το ήθος και την φιλοτιμία του Ελληνικού Τρόπου. Κι όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται, αυτή η μία και μόνη αρετή, ο λιτός κι απέριττος Πατριωτισμός μας, είναι αυτό που θα μας βγάλει από την κρίση. Γιατί η ζωή δεν είναι λογιστικό πρόβλημα. Είναι αγώνας…

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατία» στις 13/04/2011)

Παρασκευή, Απριλίου 15, 2011

Ανθοέκθεση Έδεσσας 2011


ΔΗΜΟΣ ΕΔΕΣΣΑΣ
Γραφείο Τύπου
Τηλ. 23813 50785
e-mail: press@edessa.gr                                Έδεσσα, 14 Απριλίου 2011


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Παρακαλούνται όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στην «Ανθοέκθεση 2011», η οποία θα διεξαχθεί μεταξύ 6ης και 15ης Μαΐου 2011 να υποβάλουν τις αιτήσεις τους έως την 21η Απριλίου 2011, προσκομίζοντας και  την σχετική άδεια της επιχείρησής τους.
            Για πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τον Γεωπόνο κ. Δημ. Μεταξά στα τηλέφωνα 23813-50725 και 50726
           

                                                                             Από το Γραφ. Τύπου

Πέμπτη, Απριλίου 14, 2011

Συνεδριαση Δημοτικού Συμβουλίου Έδεσσας 15-4-11


ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΔΗΜΟΥ ΕΔΕΣΣΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ

Έδεσσα 11/4/2011        Αριθ. Πρωτ.:-6739 -


Σας προσκαλούμε στο Δημαρχείο Έδεσσας σε συνεδρίαση την Παρασκευή 15 Απριλίου  2011 και ώρα 18.00 για συζήτηση και λήψη αποφάσεων στα παρακάτω θέματα της ημερήσιας διάταξης:

  1. Έγκριση δημοπράτησης του έργου: «Αρδευτικό έργο Πλατάνης Δήμου Έδεσσας».
  2. Έγκριση δημοπράτησης του έργου «Έργο προστασίας Ανατολικής εισόδου Άρνισσας – Κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης και τοποθέτηση πλεγμάτων  στα πρανή του πρώην Δήμου Βεγορίτιδας».
  3. Έγκριση δημοπράτησης του έργου «Στεγανοποίηση φράγματος Κερασιάς στη θέση –Σέρκουβι- Δήμου Έδεσσας».
  4. Έγκριση δημοπράτησης του έργου «Βελτίωση δικτύου πυρασφάλειας συνοικίας Βαρόσι».
  5. Παράταση συμβατικής προθεσμίας εργασιών του έργου «Ανάπλαση πλατείας στον οικισμό Αγίας Φωτεινής Τ.Δ. Φλαμουριάς».
  6. Επανασυζήτηση θέματος ανάκλησης της αριθμ. 100/2010 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου του πρώην Δήμου Βεγορίτιδας, που αφορά ανταλλαγή δημοτικής έκτασης με ιδιοκτησία των Μπόγια Θεοφίλου και Μπόγια Νικολάου.
  7. Οργάνωση άρδευσης Δήμου Έδεσσας.
  8. Λήψη κανονιστικής απόφασης που αφορά τον κανονισμό χρήσης παραχωρημένων κοινόχρηστων χώρων Δήμου Έδεσσας.
  9. Λήψη κανονιστικής απόφασης που αφορά διαπλάτυνση πεζοδρομίου επί της οδού Φιλελλήνων, 25ης Μαρτίου, 18ης Οκτωβρίου και Ηφαιστίωνος  (Δέλτα) στην Έδεσσα.
10.      Συνδιοργάνωση με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μαργαρίτας εκδήλωσης εορτασμού για την 2η μέρα του Πάσχα.
11.      Αποδοχή χρηματοδότησης από την Αποκεντρωμένη Δ/ση Μακεδονίας – Θράκης – Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, της πράξης με τίτλο «Προμήθεια τεμαχιστή ογκωδών απορριμμάτων».
12.      Ανάληψη και απόδοση χρηματοδοτήσεων σε Σχολικές Επιτροπές για δαπάνες οργάνωσης Σχολικών Τροχονόμων.
13.      Διαγραφές ποσών από τους φορολογικούς καταλόγους του Δήμου Έδεσσας.
14.      Ανάληψη και απόδοση της επιχορήγησης προς τους Δημοτικούς Παιδικούς και Βρεφονηπιακούς Σταθμούς, μηνός Απριλίου 2011.
15.      Ανάληψη και απόδοση της επιχορήγησης προς τον Αθλητικό Οργανισμό Δήμου Έδεσσας μηνός Απριλίου 2011.
16.      Ανάληψη και απόδοση της επιχορήγησης προς το ΚΕΦΟ (Φλαμουριάς) μηνός Απριλίου 2011.
17.      Ανάληψη και απόδοση της επιχορήγησης προς το ΚΑΠΗ Δήμου Έδεσσας, μηνός Απριλίου 2011.
18.      Συζήτηση σχετικά με παραχώρηση χρήσης των καταστημάτων στην περιοχή Μύλων Δήμου Έδεσσας.
19.      Ανακοινώσεις εγγράφων.

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Ν. ΓΚΙΟΥΡΟΣ

Συνεστίαση


ΔΗΜΟΣ ΕΔΕΣΣΑΣ

Γραφείο Τύπου
Τηλ. 23813 50785
e-mail: press@edessa.gr                            Έδεσσα, 14 Απριλίου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στην συνεστίαση που ακολούθησε την Συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας στην Έδεσσα, έδρα της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας, στο κέντρο «Καταρράκτες», ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Δημήτριος Γιάννου κάθισε στο τραπέζι του Περιφερειάρχη κ. Π. Ψωμιάδη, με τον οποίο συζήτησαν τρέχοντα ζητήματα της περιοχής, αλλά και γενικότερα θέματα της πολιτικής επικαιρότητας.
                                                         
                                                                                    Από το Γραφ. Τύπου

Τετάρτη, Απριλίου 13, 2011

Τι συζητούμε με τα Σκόπια;


ΤΙ ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ;
Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων
            Οι αποκαλύψεις της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (τις διάβασα στο Διαδίκτυο στις 9.4.2011) για τις μυστικές συνομιλίες Αθηνών - Σκοπίων προκαλούν πολλά και σοβαρά ερωτήματα. Συγκεκριμένα το δημοσίευμα αναφέρει ότι οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται με την παρουσία διπλωματικών υπαλλήλων, αλλά με τη μεσολάβηση προσώπων που δεν έχουν καμία επίσημη ιδιότητα. Μάλιστα από την πλευρά των Σκοπίων τις συζητήσεις διεξάγει ένας τελωνειακός υπάλληλος. Δεδομένης δε της υποκρισίας που δείχνουν προς την κοινή γνώμη οι δύο κυβερνήσεις θα μπορούσαμε να ονομάσουμε αυτή τη συζήτηση ως τη «διαπραγμάτευση του Τελώνη και του Φαρισαίου». Πάντως τα πράγματα δεν είναι αστεία και είμαι βέβαιος ότι το σωματείο των διπλωματικών υπαλλήλων θα νιώθει θιγμένο και μειωμένο γι’ αυτή την ταπεινωτική μεταχείριση.
            Η ουσία της μυστικής διαπραγμάτευσης έγκειται στα τρία ονόματα που συζητούνται και προφανώς έχουν προταθεί από τον μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Ο Νίμιτς κάθε άλλο παρά ουδέτερος θεωρείται σε αυτή τη διαμάχη, διότι προήδρευσε επί έτη ενός ιδρύματος, το οποίο εξέδωσε την τετράτομη Ιστορία των Βαλκανίων με χρηματοδότηση του πρόσφατου επισκέπτη μας Τζορτζ Σόρος. Στο έργο αυτό, όπως ευστόχως κατήγγειλαν οι Παμμακεδονικές Οργανώσεις Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας και Ευρώπης, εξωραϊζεται η Οθωμανική κατάκτηση, προβάλλονται οι θέσεις των Σκοπίων, συκοφαντείται ο Κυπριακός Αγώνας του 1955- 59 και  διαστρεβλώνεται η ελληνική ιστορία.
            Τα τρία ονόματα που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι : α) Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας, β) Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας και γ) Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη. Δεν υπάρχει, όπως φαίνεται, η παραμικρή εγγύηση ότι τα Σκόπια δέχονται να ενσωματώσουν στο Σύνταγμά τους την οποιαδήποτε νέα ονομασία, αν αυτή γίνει δεκτή από την Ελλάδα. Φοβούμαι ότι κάναμε ακόμη μία υποχώρηση και αντί της ονομασίας έναντι όλων – erga omnes- δεχόμαστε μία ονομασία που θα χρησιμοποιείται μόνο από την Ελλάδα και στην πινακίδα των Σκοπίων στον ΟΗΕ.
            Και οι τρεις ονομασίες είναι βλαπτικές για τα εθνικά μας συμφέροντα και πρέπει αν απορριφθούν. Η « Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας»  υπονοεί ότι υπάρχει και Κάτω Μακεδονία, άρα οι κάτοικοι της Βορείου Ελλάδος - όπου γεννήθηκε και ο υπογράφων- θα υποχρεωθούν να ονομάζονται Κατωμακεδόνες. Η Άνω Μακεδονία προϋποθέτει και την Κάτω Μακεδονία, με την οποία κάποια στιγμή αναμένεται να ενωθεί. Να, λοιπόν, η Μεγάλη Μακεδονία που προβάλλουν οι σύγχρονοι χάρτες των Σκοπίων στα σχολεία τους. Εξ άλλου ο όρος Άνω Μακεδονία ιστορικά ανήκε στη Δυτική Μακεδονία κατά την αρχαιότητα. Οι σημερινοί Νομοί Κοζάνης, Καστορίας, Φλωρίνης και Γρεβενών ήσαν η Άνω Μακεδονία, όπως αναφέρουν οι Αρχαίοι συγγραφείς. Επομένως η παραχώρηση αυτού του ονόματος σημαίνει ότι δίνουμε το δικαίωμα στη ΦΥΡΟΜ να διεκδικεί και αυτές τις ελληνικότατες περιοχές.
            Η ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»  δίνει  την εντύπωση σε κάθε ξένο παρατηρητή ότι έχει σκοπό υπάρξεως την ένωσή της με τη Νότιο Μακεδονία. Όπως το Βόρειο Βιετνάμ τελικά ενώθηκε με το Νότιο, και όπως προσπάθησε η Βόρειος Κορέα το 1950 να ενωθεί δια των όπλων με τη Νότιο. Δηλαδή η ελληνική Μακεδονία θα εμφανίζεται διεθνώς ως μία αμφισβητούμενη περιοχή που αργά ή γρήγορα θα αποτελέσει ένα κράτος με τα Σκόπια.
            Η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη»  ή  «Μακεδονία του Βαρδάρη - Σκόπια»  είναι εξίσου απορριπτέα επειδή αποκρυσταλλώνει και νομιμοποιεί την επί 65 χρόνια ανιστόρητη προπαγάνδα του Τίτο και των επιγόνων του. Ο κομμουνιστής δικτάτορας της Γιουγκοσλαβίας Τίτο κατασκεύασε το 1944 την ανύπαρκτη « μακεδονική εθνότητα» και διακήρυξε ότι η περιοχή Σκοπίων θα είναι η Μακεδονία του Βαρδάρη (= του Αξιού). Στόχος της θα είναι να ενοποιηθεί με τη Μακεδονία του Αιγαίου (Βόρειο Ελλάδα) και τη Μακεδονία του Πιρίν (Νοτιοδυτική Βουλγαρία). Αν εμείς με δική μας υπογραφή δεχθούμε – ό μη γένοιτο- κάτι τέτοιο τότε θα νομιμοποιήσουμε την προπαγάνδα και τα αλυτρωτικά οράματα του Τίτο, τα οποία μέχρι τώρα καταγγέλλαμε διεθνώς. Θα φθάσουμε άραγε σε τέτοιο σημείο εθνικών υποχωρήσεων;
            Άλλωστε και τα τρία ονόματα που προτείνονται πάσχουν  από μία εγγενή αδυναμία. Αποτελούνται από έναν όρο εθνολογικά και ιστορικά φορτισμένο, δηλ τη Μακεδονία, και από έναν άλλο όρο αδύναμο χωρίς  συμβολισμό (Άνω ή Βόρεια ή του Βαρδάρη). Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο και μαθηματικά βέβαιο ότι σύντομα ο αδύναμος όρος θα εξαλειφθεί και θα παραμείνει σε διεθνή χρήση ο ισχυρός. Μετά από λίγα χρόνια  η Βουλή των Σκοπίων θα απορρίψει το πρώτο συνθετικό (Άνω, Βόρεια κ.λπ) όπως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Βουλή της τότε Υπεριορδανίας απέρριψε γρήγορα το Υπέρ και η χώρα ονομάσθηκε απλώς Ιορδανία.
Είναι, λοιπόν, απαραίτητο, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, να επανέλθουμε στη μία και μοναδική εθνικώς συμφέρουσα θέση μας, αυτή του αειμνήστου Κων. Καραμανλή και των πολιτικών αρχηγών του Απριλίου 1992. Ότι δεν δεχόμαστε καμία ονομασία που θα περιέχει το όνομα Μακεδονία είτε ολόκληρο είτε  σύνθετο είτε ως παράγωγο. Τα τελευταία χρόνια είχαμε φέρει  πιο πίσω την  κόκκινη γραμμή μας νομίζοντας ότι θα καμφθεί η αδιαλλαξία των Σκοπίων. Οι ελπίδες όσων πίστεψαν κάτι τέτοιο διαψεύστηκαν οικτρά. Σήμερα η ΦΥΡΟΜ μάς εγκαλεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Το πάθημα ας γίνει μάθημα!
Κ.Χ. 9.4.2011

Δευτέρα, Απριλίου 11, 2011

Ημερίδα για τα ενεργειακά



ΔΗΜΟΣ ΕΔΕΣΣΑΣ
Γραφείο Τύπου

Τηλ. 23813 50785
e-mail:
press@edessa.gr
Έδεσσα, 11 Απριλίου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΒΙΩΣΙΜΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

Την Πέμπτη 14 Απριλίου και ώρα 10:00 π.μ. διοργανώνεται κοινή συνέντευξη τύπου των Δήμων Έδεσσας, Καλαμαριάς, Νεάπολης – Συκεών, Παύλου Μελά, Πυλαίας – Χορτιάτη στο Δημοτικό Θέατρο πρώην Δημαρχείου Νεάπολης, για τη δημιουργία του πρώτου πυρήνα ενεργειακά βιώσιμων κοινοτήτων στην ΠΚΜ.
Ο πυρήνας αυτός δημιουργείται με την  υποστήριξη του προγράμματος City_SEC/ Intelligent Energy Europe, μαζί με 8 φορείς από 6 χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Κροατία, Ουγγαρία, Πολωνία, Σουηδία).
Το έργο City – SEC έχει ως στόχο την παροχή τεχνικής υποστήριξης σε Δήμους, που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο «Σύμφωνο των Δημάρχων» και να συμβάλλουν στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Το «Σύμφωνο των Δημάρχων» είναι μια πρωτοβουλία των δημάρχων της Ευρώπης να συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων που έθεσε η Ε.Ε. για το 2020, μειώνοντας τις εκπομπές CO2 στις επικράτειες τους τουλάχιστον κατά 20%, μέσω της εφαρμογής Σχεδίων Δράσης για τη Βιώσιμη Ενέργεια στους τομείς της αρμοδιότητας τους. Μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 2.100 Δήμοι, εκ των οποίων 50 από τη χώρα μας, συμμετέχουν σε αυτή την πρωτοβουλία.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου οι εκπρόσωποι των πέντε (5) Ο.Τ.Α. θα υπογράψουν το «Έγγραφο στρατηγικής πολιτικής City_SEC Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας» στο οποίο δηλώνουν με την πρόθεση τους να ενώσουν τις δυνάμεις τους για την περιβαλλοντική αναβάθμιση και εξοικονόμηση ενέργειας, αποτελώντας τον πρώτο πυρήνα «Ενεργειακά Βιώσιμων Κοινοτήτων» (Sustainable Energy Communities- SEC) στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας. Το έγγραφο αυτό θα περιγράφει τις βασικές αρχές και τους στόχους της ενεργειακής πολιτικής που θα χαράξουν, καθώς και τις δράσεις που θα υλοποιήσουν στα πλαίσια της συμμετοχής τους στο έργο City_SEC.
Μετά τη συνέντευξη τύπου θα ακολουθήσει ημερίδα με θέμα :
«Τοπική Αυτοδιοίκηση και Ενέργεια: Αξιοποίηση Ηλιοθερμικής ενέργειας σε δημοτικά κτίρια και εγκαταστάσεις»
Στην ημερίδα θα παρουσιασθούν οι δυνατότητες εφαρμογής των ηλιακών θερμικών συστημάτων στις εγκαταστάσεις των δήμων καθώς και τα προγράμματα  του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για τους ΟΤΑ και τα δημόσια κτήρια.
Η ημερίδα διοργανώνεται στο πλαίσιο του έργου Wide the See By Succ Mod/South East Europe, που έχει σα στόχο να προωθήσει τη θερμική εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας στις χώρες της Ν.Α. Ευρώπης μεταφέροντας τις εμπειρίες της χώρας μας, δεδομένου ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πρώτες στον κόσμο χώρες στη χρήση ηλιακών συλλεκτών, ενώ οι εξαγωγές των Ελληνικών επιχειρήσεων που κατασκευάζουν θερμικούς ηλιακούς συλλέκτες βρίσκονται στις πρώτες θέσεις των χωρών της Ε.Ε.
Η κοινή συνέντευξη τύπου και η ημερίδα πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του εορτασμού της «Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Ενέργειας» 11-15 Απριλίου 2011.
Παράλληλα κατά τη διάρκεια της «Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Βιώσιμης Ενέργειας» θα διανεμηθεί ενημερωτικό υλικό με συμβουλές  Εξοικονόμηση  Ενέργειας στα ΚΕΠ και Δημαρχεία των πέντε δήμων

Γραφείο Τύπου
Δήμου Έδεσσας