Γιατί ένα Ιστολόγιο;

Εύκολος εντυπωσιασμός; Ένα πυροτέχνημα λίγο πριν από τις εκλογές; Μία προσπάθεια απέλπιδα με μικρές πιθανότητες επιτυχίας, με λίγες πιθανότητες να τραβήξει την προσοχή των πολιτών; Μπορεί, δεν είμαι σίγουρος. Μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι είναι όλα τα παραπάνω ή ίσως να σκεφτεί ακόμα πιο απεχθείς πιθανότητες. Περπατάμε εδώ και πολύ καιρό ως κοινωνία, και τοπική και ευρύτερη, σε ένα μονοπάτι αμφιβολίας, δυσπιστίας και απαξίωσης. Οτιδήποτε και οποιαδήποτε θετική σκέψη ή προσπάθεια χάνεται σε μία άβυσσο ατελών προσδοκιών. Ένας βαρύς μανδύας προκατάληψης καλύπτει κάθε ενέργεια. Αδιαφορώ. Από χρόνια έχω αποφασίσει να προσπαθώ και να καταβάλω κάθε μου δύναμη ενάντια σε κάθε δυσπιστία. Κάποιοι με έχουν αποκαλέσει αγωνιστή, άλλοι αιθεροβάμονα. Η αλήθεια είναι ότι είμαι απλώς ένας πολίτης.

Πολίτης. Η μαγική ιδιότητα κάθε κοινωνίας. Τη χρησιμοποιούμε τη λέξη, κάποιες φορές τοποθετούμε μπροστά της και τον καταχρηστικό όρο ενεργός. Είναι δυνατόν κάποιος πολίτης να μην είναι ενεργός; Ο πολίτης είναι η συνεκτική και κινητήρια δύναμη της πολιτείας. Είναι η βάση πάνω στην οποία χτίζεται και κυρίως στηρίζεται κάθε κοινωνία. Επί αιώνες ο χαιρετισμός στον άλλον ως πολίτη, αποτελούσε τίτλο τιμής. Σήμαινε κατευθείαν, πίστη στα δημοκρατικά ιδεώδη, υπερασπιστή της κοινωνίας και μαχητικότητα απέναντι στο δίκαιο. Τείνουμε να το ξεχάσουμε, αλλά τα κοινωνικά μας ένστικτα δεν νομίζω ότι έχουν αλλοιωθεί σε τέτοιο βαθμό. Είμαστε ή θέλουμε να είμαστε πολίτες κατ' αρχάς τις μικρής μας κοινωνίας της Έδεσσας και κατά δεύτερο, με μεγάλη μας τιμή, να είμαστε πολίτες της Ελλάδας. Κάθε άνθρωπος επιδιώκει το μεγαλείο, κάθε άνθρωπος ψάχνει να βρει τις Θερμοπύλες του, όπου θα σταθεί να πολεμήσει σε ένα αγώνα τίμιο, που θα μείνει στην ιστορία και θα εξασφαλίσει την υστεροφημία του. Αλλά όχι μόνος. Μαζί με άλλους πολίτες μέσα στην αποθέωση της συλλογικότητας και όχι του ατομικισμού.

Επανέρχομαι στο θέμα του άρθρου. Γιατί ένα ιστολόγιο; Ως πολίτης που αποφάσισε να τεθεί υπό την κρίση των συμπολιτών μου, θεωρώ καθήκον μου να κοινοποιώ τις σκέψεις μου. Όχι όμως στεγνά και στείρα. Όχι μέσα από μία διαδικασία χειραψιών και φιλικών χτυπημάτων στην πλάτη. Όχι μέσα από το κέρασμα καφέδων στον πεζόδρομο της Έδεσσας και απλώς έκφραση αόριστων απόψεων. Όχι με τον γνωστό ξύλινο λόγο των επαγγελματιών της πολιτικής. Οι σκέψεις μου θα βρίσκονται εδώ, όχι μόνο κατά τη διαδικασία της εκλογής, αλλά και αργότερα. Και τα γραπτά μένουν, scripta manent έλεγαν οι ορθολογιστές Ρωμαίοι.

Επιπλέον, το ιστολόγιο δίνει και τη δυνατότητα σε όλους τους πολίτες να παρέμβουν. Εδώ θα εκθέτονται οι απόψεις μου, εδώ θα βρίσκεται η δυνατότητα σχολιασμό τους, αλλά και γιατί όχι, έκφρασης προτάσεων. Όλοι είμαστε πολίτες, όχι μόνο αυτοί που εκτίθενται. Όλοι μαζί θέλουμε να ζήσουμε σε ένα τόπο καλύτερο που συνεχώς βελτιώνεται. Η ουσία της δημοκρατίας είναι ότι μαζί αποφασίζουμε σε καθημερινή βάση το καλύτερο για όλους μας. Ένας αρχαίος πολιτικός, που η μνήμη του θα ζήσει στους αιώνες, το είχε θέσει σωστά στο μνημόσυνο των πρώτων νεκρών του Πελοποννησιακού Πολέμου. Αν το άτομο προοδεύει και η κοινωνία στην οποία ζει καταρρέει, είναι καταστροφή και για το άτομο, παρ' όλη την επιτυχία του. Αν το άτομο δυσκολεύεται, αλλά η κοινωνία στην οποία ζει προοδεύει, τότε και το άτομο ανακάμπτει μαζί της.

Τέλος ας μη ξεχνάμε και κάτι βασικό. Τους νέους, που όλοι τους επικαλούμαστε και όταν έρθει η ώρα τους στέλνουμε να ψηφίσουν με κλειστά τα μάτια, θεωρώντας τους  άτομα που ούτε ξέρουν ούτε πιστεύουν ούτε καταλαβαίνουν. Λίγο ακόμα και θα τους δίνουμε κλειστούς φακέλους με σταυρωμένα ψηφοδέλτια. Οι νέοι προσλαμβάνουν πλέον την Δημοκρατία, μέσα από την ιντερνετική ελευθερία. Τα ιστολόγια είναι ο φυσικός χώρος έκφρασής τους. Το facebook το καφενείο τους. Ελπίζω να τους δώσω την δυνατότητα με αυτό το ιστολόγιο να γράψουν, να σχολιάσουν, να εκφραστούν.

Μα οι νέοι απαξιώνουν να ασχοληθούν με την πολιτική, θα ισχυριστεί κάποιος. Θα απαντήσω, ότι η πλέον μορφωμένη και ταυτόχρονα απογοητευμένη νεολαία που διαθέτουμε σήμερα, απαξιώνει απλώς τις πολιτικές επιλογές που της προσφέρουμε αναγκαστικά, με το ζόρι. Πιστεύω όμως ότι οι νέοι πολίτες είναι αυτοί που θα φέρουν την ανανέωση σε μία ηθικά παρηκμασμένη κοινωνία.

Σας καλωσορίζω λοιπόν στο ιστολόγιο μου/μας και σας προσκαλώ, ίσως και προκαλώ, να σχολιάζετε. Είσαστε πολίτες, όχι υπήκοοι. Το μόνο που μένει είναι να το πιστέψουμε όλοι μαζί. Ξανά...

Δ. Ε. Ευαγγελίδης