Γιατί με τον Δημήτρη Γιάννου;

Ίσως το πιο άμεσο και εύγλωττο ερώτημα που μπορεί να τεθεί σε έναν υποψήφιο είναι ακριβώς αυτό, γιατί επέλεξες το συγκεκριμένο συνδυασμό και όχι έναν άλλον. Ξεχνάμε πολλές φορές, ότι η διαδικασία της εκλογής μέσω ψήφου, δεν είναι μόνο προσωποπαγής, δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το άτομο που ζητάει την ψήφο, αλλά κρύβει έναν ευρύτερο φορέα ιδεών, πολιτικής και φυσικά, συλλογικότητας. Τα κίνητρα για επιλογή του σχήματος μέσα από το οποίο επιλέγει κανείς να εκφραστεί μπορεί να είναι είτε θετικά, δηλαδή να καλύπτεται πλήρως από αυτό το σχήμα, είτε αρνητικά, δηλαδή απλώς να είναι σίγουρος ότι το αντίπαλο μέρος είναι χειρότερο. Από σύμπτωση και ίσως ιστορική συγκυρία, στη δική μου περίπτωση ισχύουν και τα δύο, σε βαθμό που και ο ίδιος απορώ. Το αρνητικό κίνητρο είναι τόσο δεδομένο, που θεωρώ σχεδόν περιττό να το αναλύσω. Ωστόσο, για λόγους έκφρασης και πληρότητας, θεωρώ σκόπιμο να πω τα δεδομένα, καθώς οι εκλογές έχουν τείνει τα τελευταία χρόνια να μετατραπούν σε ένα απίστευτο διανοητικό πανηγύρι, όπου πρέπει να πείσουμε και να πειστούμε, για το ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Η απερχόμενη δημοτική αρχή απέτυχε σε κάθε τομέα που είτε είχε εξαγγείλει ότι θα ασχοληθεί, κατά συνέπεια η εξαγγελία της ήταν ψευδής, είτε τελικά στους τομείς που όντως ασχολήθηκε, και άρα ήταν απλώς ανίκανη. Προσπαθώ για λόγους αντικειμενικότητας να σκεφτώ κάποια θετικά στοιχεία της προηγούμενης δημοτικής διοίκησης και ειλικρινά η δύναμη της σκέψης μου αποδεικνύεται πολύ ελλιπής. Ίσως, θα αντέτεινε κάποιος, ο χρόνος που της δόθηκε δεν ήταν αρκετός, ίσως θα έπρεπε να υπάρχει ένα ευρύτερο χρονοδιάγραμμα προκειμένου να επιτύχει πλήρως. Δέκα χρόνια, αγαπητέ αναγνώστη, δέκα ολόκληρα χρόνια, νεμόμαστε και απολαμβάνουμε τα «αγαθά» και τα «επιτεύγματα» των ίδιων προσώπων.

Από μόνο του το χρονικό διάστημα θα ήταν αρκετό ίσως, σε μία δημοκρατική κοινωνία, για να τεθεί το ζήτημα της ανάγκης της αλλαγής. Πιστεύω όμως ότι είναι ένα ψευδεπίγραφο επιχείρημα από μόνο του. Αν αυτά τα δέκα χρόνια, ένιωθα ότι η ζωή μου, καλυτέρευσε, ότι υπάρχει μία σαφής και αποδοτική δραστηριότητα της απερχόμενης δημοτικής αρχής, ότι ως κοινωνία προοδεύουμε, θα ψήφιζα την συνέχισή της με όχι πολύ σκέψη και με ελάχιστες ενοχές. Αλλά περπατώντας π.χ. στο Βαρόσι, όπου πλέον υπάρχουν σαφή δείγματα εγκατάλειψης και παραμέλησης, μένοντας προσκολλημένος μέσα στο αυτοκίνητό μου μαζί με δεκάδες άλλα επίσης ακινητοποιημένα (πραγματικό επίτευγμα να δημιουργείται κυκλοφορική συμφόρηση σε μία πόλη σαν την Έδεσσα), δεν νομίζω ότι είναι ένδειξη τρομερής ικανότητας της δημοτικής αρχής, όπως και όταν αναζητώ αγανακτισμένος κάποιον χώρο στάθμευσης ή βλέποντας σωρούς σκουπιδιών σε κάθε γωνιά (επιδιώκοντας ίσως η δημοτική αρχή να μιμηθεί κάτι από Αθήνα), βεβαιώνομαι ότι κάτι πολύ λάθος έχει γίνει τα τελευταία χρόνια.

Υπάρχει και ακόμα ένας σημαντικός παράγοντας, αν όχι ο κυριότερος. Αν τα τελευταία δέκα χρόνια, κατά τα οποία οι στρόφιγγες του ρευστού χρήματος ήταν διάπλατα ανοικτές, όπου οι συνθήκες ήταν όσο ποτέ άλλοτε ευνοϊκές, όπου άλλες περιοχές, ακόμα και γειτονικές, παρουσίασαν τεράστια ανάπτυξη, η μόνιμα, σχεδόν διορισμένη, δημοτική αρχή κατάφερε να αποτύχει τόσο παταγωδώς, τώρα που οι συνθήκες έχουν αντιστραφεί άρδην, που τα πράγματα χειροτερεύουν από μέρα σε μέρα με εκθετικό ρυθμό, που θα χρειαστούμε ως τοπική κοινωνία μία υπεύθυνη, ικανή ηγεσία για να εξασφαλίσουμε την συνοχή μας στους δύσκολους καιρούς που έρχονται, μένω με μία τρομερή αγωνία για το μέγεθος της πιθανής αποτυχίας. Κατά συνέπεια το αρνητικό κίνητρο, που προανέφερα, είναι τόσο σαφές και δυνατό, που θεωρώ περιττή την περαιτέρω ανάπτυξη. Η απερχόμενη Δημοτική Αρχή απέτυχε πλήρως, αυτή είναι η μόνη, ουσιαστική και απλή αλήθεια. Το αρνητικό κίνητρο είναι μεν ισχυρό, αλλά από μόνο του καταχρηστικό και αδύναμο. Η αντικατάσταση του ανίκανου με τον περισσότερο ανίκανο, δεν είναι λύση. Η αλλαγή από μόνη της, όπως αποδείχθηκε περίτρανα τα τελευταία χρόνια, όταν δεν έχει ένα σαφή ιδεολογικό φορέα, προσωπικότητα και όραμα, μπορεί απλώς να χειροτερεύσει την κατάσταση. Οπότε, αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα επιλογής και το θετικό κίνητρο, για να μην πω, ότι είναι ο κυριότερος.

Για την κίνηση του κ. Γιάννου είχα αρχίσει να ενημερώνομαι ήδη από την αρχή του καλοκαιριού. Δεν θα αναλωθώ σε ευχολόγια ή σε επαίνους για το άτομό του. Είναι γνωστός στην τοπική κοινωνία και φαντάζομαι ότι οι αναγνώστες έχουν προσωπική άποψη για την προσφορά, το ήθος και την προσωπικότητα του. Αλλά δεν είναι και ο σημαντικός παράγοντας. Η έννοια του δημοτικού Άρχοντα, που τόσο έντεχνα περνάει και προπαγανδίζεται από τα αθηναιοκεντρικά Μ.Μ.Ε. πέρα από το ότι είναι παρωχημένη και θυμίζει εποχές κοτζαμπασισμού, είναι και επικίνδυνη. Χτυπάει απευθείας την έννοια της τοπικής δημοκρατίας και συνοχής. Ο Δήμαρχος δεν είναι ο άρχοντας του τόπου, μία υπενθύμιση που δεν νομίζω ότι κάποιος έκανε στον απερχόμενο Δήμαρχο, αλλά είναι ο πρώτος μεταξύ ίσων. Είναι ο φορέας της τοπικής συλλογικότητας, μέσω της οποίας όλοι μαζί παλεύουμε για τον τόπο μας, όχι για εξασφάλιση προσωπικών συμφερόντων, αλλά για την ατομική και συλλογική εξέλιξη και πρόοδο.

Από την πρώτη στιγμή, θετική εντύπωση στην κίνηση του κ. Γιάννου, μου έκανε μία πραγματιστική ανάπτυξη απόψεων από το σύνολο της ομάδας του. Δεν μιλάμε για πρόσωπα, αλλά για ομάδα, η οποία είναι αποφασισμένη μέσω ενός σαφούς σχεδίου και προθέσεων να παλέψει για την περιοχή και να κινηθεί με βάση την κοινή λογική και όχι την ατομική παράνοια. Η βάση της συνοχής της κίνησης βρίσκεται σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε αυτά που μας χωρίζουν. Πέρα από τα οράματα και τα σχέδια, το καλύτερο πρόγραμμα γίνεται ένα νεκροταφείο καλών προθέσεων, όταν δεν υπάρχει δύο κινητήριες δυνάμεις: Η αποφασιστικότητα και η ικανότητα. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις γι' αυτά, υπάρχουν όμως συναισθήματα. Μία πρόθεση της σιωπηλής πλειοψηφίας του πληθυσμού, να αλλάξει κάτι επιτέλους. Τα οικονομικά και πολιτικά γρανάζια της τοπικής κοινωνίας μας να τεθούν και πάλι σε κίνηση μετά από μία παρατεταμένη σκουριά της ακινησίας. Θα εμπιστευόμουν τον κ. Γιάννου ως ηγέτη σε μία επερχόμενη κρίση; Δεν μπορώ να το πω με απόλυτη βεβαιότητα, αυτό όμως που προσυπογράφω και εγγυώμαι είναι ότι θα εμπιστευόμουν απόλυτα την ομάδα που έχει καταρτίσει για να μας οδηγήσει σε τόσο δύσκολους καιρούς.

Τέλος, δεν θέλω να θεωρηθεί ότι υπεκφεύγω. Σε κάθε δημοτική εκλογή, όλοι προσπαθούν να αποφύγουν έντεχνα το θέμα της πολιτικής τοποθέτησης, παρόλο που ο κομματικός φανατισμός είναι κύριος παράγοντας της εκλογής και χρησιμοποιείται πολλές φορές ως άξονας εκβιασμού. Ο ιδεολογικός φορέας της κίνησης του κ. Γιάννου είναι απόλυτα σαφής και κατά την δική μου γνώμη είναι και ο μόνος που μπορεί να προστατεύσει και την τοπική και την ευρύτερη κοινωνία μας, από την εθνομηδενιστική και απόλυτα φιλελευθεροποιημένη πολιτική της Αθήνας και του μνημονίου. Το θέμα δεν είναι απλώς να ψηφίζεις, αλλά και να γνωρίζεις το τι ψηφίζεις και γιατί.

Οι εποχές είναι δύσκολες. Οι εξελίξεις έρχονται ραγδαία. Πλέον δεν διακυβεύουμε την καλοπέραση μας, αλλά την ίδια μας την ύπαρξη. Χρειαζόμαστε νέα, ικανά πρόσωπα, όπου με μία αίσθηση απόλυτης συλλογικότητας, θα μας δείξουν ένα καινούριο, πιο φωτισμένο δρόμο. Τον δρόμο της Ελπίδας. Δεν είναι απλώς ένα πείραμα. Είναι η ιστορική αναγκαιότητα της στιγμής.

Δ. Ε. Ευαγγελίδης