Αντίλογος στον "Καλλικράτη" (3)

ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ-ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ»

(Συνέχεια από την προηγούμενη ανάρτηση)

ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Απ’ τα μέσα της δεκαετίας το ’80 ανοίγει μια συζήτηση καθορισμού της minimum Διοικητικής συγκρότησης με το κριτήριο της βιωσιμότητας. Οι σχετικές συζητήσεις κατέληξαν σε μεταρρυθμιστικές ή πειραματικές πρωτοβουλίες που προετοίμασαν το έδαφος για τον «Καποδίστρια1». Οι οικιστικές, οικονομικές, κοινωνικές συγκροτήσεις δεν προέκυψαν τυχαία. Είναι προϊόντα μιας αργής ιστορικής διαδικασίας που ανατροφοδοτούνται από τις έννοιες της Τοπικότητας, Ταυτότητας, Ετερότητας. Όταν λοιπόν μιλάμε για επαναχαράξεις και συγχωνεύσεις πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί γιατί αυτές δεν μπορεί να είναι ασκήσεις επί χάρτου, δεδομένου ότι ‘έχουμε να κάνουμε με «πραγματικά» στοιχεία των συλλογικοτήτων.

Εν πάση περιπτώσει δε μπορεί οι συγχωνεύσεις, που είναι ένα μέσο, να ταυτίζονται με το σκοπό και το όραμα μιας Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Τα Δομικά Προβλήματα του Ελληνικού κράτους απαιτούν μια ευρεία Διοικητική Μεταρρύθμιση που θα ενσωματώνει και θα τροφοδοτεί Μεταρρυθμίσεις και σε άλλα πεδία. Στο οικονομικό , στο Αναπτυξιακό στο Περιβαλλοντικό, στο Πολιτισμικό κ.λ.π

Η Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση αποτελεί όχι απλά ένα μέρος της Συνολικής Διοικητικής Μεταρρύθμισης αλλά τον ΤΡΟΠΟ που αυτή πρέπει να γίνει.

Εννοούμε δηλ. την αντιστροφή της Διοικητικής πυραμίδας προς  κεντρομόλο κατεύθυνση, που οδηγεί στο όραμα της Αυτοδιοικούμενης Διοίκησης. Όπως αναφέραμε οι στόχοι είναι δύο:

- Άμεση συμμετοχή των πολιτών

- Αυτοθέσμιση των προτεραιοτήτων των επάλληλων βαθμίδων.

Απ’ τη στιγμή στοχεύουμε στην αντιστροφή της Διοικητικής πυραμίδας μιλάμε για συνεχή «ροή» συμμετοχής, προτάσεων, σχεδιασμών και εφαρμογών(νομοθετικών, παραγωγικών, διαχειριστικών κ.λ.π ) απ’ την περιφέρεια προς το κέντρο. Αυτή η λογική δεν αναιρείται απ’ την ετερότητα – ταυτότητα των συλλογικοτήτων της κάθε βαθμίδας, γιατί η ταυτότητα αποτελείται από επάλληλους κύκλους (νιώθω ταυτόχρονα ότι είμαι πολίτης του χωριού μου, του Δήμου μου, της Επαρχίας μου, του Νομού μου, της Περιφέρειάς μου, του Έθνους μου, των Βαλκανίων, της Ευρώπης, της Οικουμένης. Και συμμετέχω με την ταυτότητά μου σε κάθε βαθμίδα αυτής της ιεραρχίας γιατί περιέχω όλες τις προηγούμενες). Πολιτικά αυτή η «ροή» εκφράζεται με την Αντιπροσώπευση, τη Σύνθεση και τις Αμεσοδημοκρατικές Παρεμβάσεις σε κάθε βαθμίδα. Μ’ αυτή την έννοια λοιπόν, των λειτουργικών δηλ. συνθέσεων απ’ τις περιφερειακότερες βαθμίδες προς τις κεντρικότερες, το δίλλημα περί συγχώνευσης είναι ψεύτικο, δεν τίθεται. Και δεν τίθεται γιατί υπερβαίνεται.

Τέλος στο σχεδιασμό πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν την πραγματικότητα των Καποδιστριακών Δήμων με την όποια συσσώρευση υποδομών, εμπειριών κ.λ.π έχουν.

Ορισμένες διευκρινίσεις σχετικά με τις Αρχές της «Αρχιτεκτονικής» του υποδείγματος:

1)      Να υπάρχει μια λειτουργική συνέχεια των βαθμίδων προκειμένου να αποφευχθεί η αυτονόμησή τους.

2)      Να υπάρχει μια συνεχής «ροή» αντιπροσωπευτικότητας από την Περιφέρεια προς το Κέντρο, με Αμεσοδημοκρατικές εμβόλιμες παρεμβάσεις.

3)      Κάθε βαθμίδα να «περιέχει» την προηγούμενη και να «προετοιμάζει» την επόμενη. Και αυτό εκφράζεται, σε κάθε βαθμίδα, με τη συμμετοχή ενός μεγάλου ποσοστού αντιπροσώπων της προηγούμενης.

4)      Στις πιο απομακρυσμένες βαθμίδες (από την επαρχία και πάνω) που δεν υπάρχει δυνατότητα Άμεσου ελέγχου και Άμεσης συμμετοχής να είναι έμμεση η εκλογή του επικεφαλής.

5)      Να αποφύγουμε το δίλλημα Αιρετός ή Διορισμένος περιφερειάρχης που οδηγεί το ένα στον κεντρικό έλεγχο και το άλλο στην αυτονόμηση και τις υπερεξουσίες.

6)      Η απλή αναλογική στην κατανομή των εδρών σε όλα τα επίπεδα διασφαλίζει την αντανάκλαση των πολιτικών συσχετισμών της Κοινωνίας στα όργανα.

7)      Ο Μητροπολιτικός Δήμος αντιστοιχεί στο επίπεδο της Επαρχίας. 

 Μια πιο αναλυτική πρόταση:

 8) Θεσμική ταύτιση Συνοικίας, {για πόλεις}, με Κοινότητα {για  πρώην Καποδιστριακό Δήμο}.

Παραθέτουμε ένα υπόδειγμα για να κατανοηθεί η λογική της πρότασης:

Στο επίπεδο των Δήμων μέχρι 1000 κατοίκους (στο εξής Κοινότητες):

3μελές Τοπικό Συμβούλιο από ενιαίο ψηφοδέλτιο. Ο πλειοψηφών είναι Πάρεδρος. Κατάθεση ανά τετραετία πρότασης Τοπικού Επιχειρησιακού Προγράμματος που συνδιαμορφώνεται και υλοποιείται στο επίπεδο του Καποδιστριακού Δήμου. Η πρόταση ΤΕΠ διαμορφώνεται σε τοπική Λαϊκή Συνέλευση. Το ετήσιο Τοπικό Τεχνικό Πρόγραμμα και ο τοπικός Προϋπολογισμός απορρέουν απ’ τους Ετήσιους στόχους του ΤΕΠ. Ετήσια Λαϊκή Συνέλευση Απολογισμού. Μόνιμος υπάλληλος(σύμβουλος ανάπτυξης) και τοπικό ΚΕΠ. Ψηφιακή δικτύωση.

Στο επίπεδο των Δήμων πάνω από 1000 κατοίκους (στο εξής Κοινότητες):

Τοπικά Συμβούλια μέχρι 6μελή, ανάλογα με τον αριθμό των κατοίκων. Άμεση εκλογή Παρέδρου από συμμετοχή εκλογικών συνδυασμών. Κατάθεση ανά τετραετία πρότασης Τοπικού Επιχειρησιακού Προγράμματος που συνδιαμορφώνεται και υλοποιείται στο επίπεδο του Καποδιστριακού Δήμου. Η πρόταση ΤΕΠ διαμορφώνεται σε τοπική Λαϊκή Συνέλευση. Το ετήσιο Τοπικό Τεχνικό Πρόγραμμα και ο τοπικός Προϋπολογισμός απορρέουν απ’ τους Ετήσιους στόχους του ΤΕΠ. Ετήσια Λαϊκή Συνέλευση Απολογισμού. Μόνιμος υπάλληλος (σύμβουλος ανάπτυξης) και τοπικό ΚΕΠ. Ψηφιακή δικτύωση.

Οι πάρεδροι συμμετέχουν στο Δημοτικό Συμβούλιο στο επίπεδο του Καποδιστριακού Δήμου. Αυτοί αποτελούν το 1/3 των δημοτικών συμβούλων. Τα υπόλοιπα 2/3 εκλέγονται από συνδυασμούς.

 Άμεση εκλογή Δημάρχου.

Κατάργηση του θεσμού των Αντιδημάρχων.

Δημιουργία 4 επιτροπών από δημοτικούς συμβούλους με συμμετοχή της μειοψηφίας:

1.      Παιδείας-Πολιτισμού

2.      Ανάπτυξης-Περιβάλλοντος

3.      Έργων Υποδομών

4.      Χωροταξίας-Πολεοδομίας

Οι εκλογές και η κατανομή των εδρών στο Δημοτικό Συμβούλιο γίνεται με απλή αναλογική. Ο επικεφαλής του σχετικά επιτυχόντα συνδυασμού είναι ο Δήμαρχος.

Δημιουργία επιχειρησιακού οργάνου από το Δήμαρχο και τους επικεφαλής των επιτροπών.

Κατάθεση Δημοτικού Επιχειρησιακού Προγράμματος ανά 4ετία καθώς και 4ετών προγραμμάτων των Επιτροπών. Ετήσια κατανομή στόχων. Δημοτικές Πολιτικές Συνελεύσεις επ’ αυτών ανά 4ετία και κατ’ έτος. Δυνατότητα Καταθέσεων εναλλακτικών προτάσεων.

Ετήσια άμεση εκλογή απ’ τις Συνελεύσεις Αντιπροσώπων των Επιτροπών στο επίπεδο της Επαρχίας, που την αποτελούν 3-4 Καποδιστριακοί Δήμοι.

Δημοτικά Δημοψηφίσματα.

Ολοκληρωμένες Υποδομές Αναπτυξιακές, πληροφορικής, Πολεοδομικές κ.λ.π στο επίπεδο του Δήμου. Οικονομική Αυτοτέλεια. Μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό.

Με την ίδια λογική δομείται το όλο σύστημα προ τα πάνω μεχρι το επίπεδο της Περιφέρειας.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Παρουσιάσαμε το πλαίσιο μιας Αυτοδιοικητικής Μεταρρύθμισης, καθώς και ένα υπόδειγμα υλοποίησης του πλαισίου. Κινηθήκαμε σε ένα διαφορετικό ιδεολογικό και οραματικό πλαίσιο για την Αυτοδιοίκηση απ’ ότι ο «Καλλικράτης», ο οποίος εκτιμούμε ότι οδηγεί σε ένα άτολμο εκσυγχρονισμό χωρίς ριζικές τομές, που θα αναπαράγει ένα Κεντρικό Διοικητικό Μοντέλο και θα καταρρεύσει απ’ τα Δομικά προβλήματά του ή θα αφανίσει την Αυτοδιοίκηση. Η οικονομική συγκυρία (πέρα απ’ τα υπόλοιπα προβλήματα που αναφέρθηκαν) εγγυάται την ταφόπλακα.

KINHΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ