Νέα κόμματα

Νέα κόμματα

Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη

Το οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης, στο οποίο αναφερθήκαμε σε προηγούμενα άρθρα μας, χαρακτηρίζεται κυρίως από την κατάρρευση του υπάρχοντος κομματικού σκηνικού και την δημιουργία μιας πληθώρας νέων κομμάτων. Εάν μάλιστα λάβουμε υπ` όψη τα πρόσφατα δημοσκοπικά ευρήματα, θα έχουμε μια Βουλή 8κομματική ή ακόμα και 9κομματική, κάτι αδιανόητο πριν από 1-2 χρόνια!

Αυτή η πολιτική ρευστότητα είναι βέβαιο ότι σηματοδοτεί αντίστοιχες διεργασίες μέσα στην ίδια την κοινωνία, η οποία παραζαλισμένη από την παταγώδη διάψευση του «νεοελληνικού ονείρου», αναζητεί αγωνιωδώς πολιτικούς σχηματισμούς και ηγεσίες που θα έχουν την δυνατότητα, τις ικανότητες και την πολιτική διορατικότητα ώστε να οδηγήσουν την χώρα σε «απάνεμο λιμάνι».

Υπενθυμίζουμε συνοπτικά τα νέα κόμματα που ιδρύθηκαν πρόσφατα:

1. «Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητος» (το λεγόμενο κόμμα των αποστράτων)

2. «Ανεξάρτητοι Έλληνες» (το κόμμα του Πάνου Καμμένου)

3. «Κοινωνική συμφωνία» (Κατσέλη-Καστανίδης)

Εάν προσθέσουμε στα παραπάνω και την «Δημοκρατική Συμμαχία» της κας Μπακογιάννη, την «Δημοκρατική Αριστερά» του κου Κουβέλη και το «Άρμα πολιτών» του κου Δημαρά, που ιδρύθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια, τότε διαπιστώνουμε ότι φθάνουμε αισίως στα έξη νέα κόμματα! Θα συμφωνήσετε σίγουρα και εσείς αγαπητοί αναγνώστες ότι πρόκειται για κάτι πρωτοφανές για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα.

Στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθούμε με το νεώτερο από αυτά, το κόμμα των Κατσέλη-Καστανίδη, το οποίο αποκαλούσαν απαξιωτικά οι τέως σύντροφοί τους (του «ορθόδοξου» ΠΑΣΟΚ) κόμμα ΚΑΚΑ (ΚΑτσέλη-ΚΑστανίδη), πριν ανακοινωθεί η επίσημη πλήρης ονομασία του, που είναι «Κοινωνική συμφωνία για την Ελλάδα στην Ευρώπη».

Τι ακριβώς εκπροσωπεί αυτό το κόμμα και τι πιθανότητες έχει να μη συντριβεί εκλογικά στις επερχόμενες εκλογές; Αυτό ασφαλώς θα απαντηθεί από τους ψηφοφόρους, οι οποίοι θα κληθούν να απαντήσουν σε ένα θεμελιώδες ερώτημα: Είναι δυνατόν να προκύψει ένα νέο κόμμα από φθαρμένα και απαξιωμένα παλιά υλικά; Ως γνωστόν στην πολιτική δεν υπάρχουν παρθενογενέσεις και όλοι (οπαδοί, στελέχη, ηγεσία) κουβαλούν μια προϊστορία. Να δεχτώ ότι ένα πολιτικό στέλεχος περιθωριοποιημένο σε έναν σχηματισμό μπορεί (σε σπάνιες περιπτώσεις) να αναδειχθεί πολιτικά σε ένα άλλο κόμμα. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με τους δύο συνιδρυτές και ηγέτες του νέου κόμματος. Τι εχέγγυα έχει να μας προσκομίσει αυτό το δίδυμο; Με ποιο απόθεμα σοβαρότητας, αξιοπιστίας και πολιτικής υπευθυνότητας θα ζητήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού;

Υπενθυμίζω ότι η κα Κατσέλη υπήρξε ο ιθύνων νους στην σύνταξη του προεκλογικού οικονομικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ και αυτή που εμπνεύστηκε το ασύλληπτης ελαφρότητας διαβόητο σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν». Υποκίνησε μαζί με άλλους συνεργούς τις δυναμικές κινητοποιήσεις «ενάντια στο ξεπούλημα των λιμανιών», με πορείες έξω από το Υπουργείο Ναυτιλίας για να ακυρώσουν τη συμφωνία, τις καταλήψεις των γραφείων του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης που εξανάγκασαν την επίσης κινεζική Hutchison να εγκαταλείψει τον διαγωνισμό και η Ελλάδα να χάσει 3,2 δις €, ενώ δήλωνε μονίμως ότι το  ΠΑΣΟΚ  δεν θα αναγνωρίσει  καμία συμφωνία.

Όταν το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση έκανε λόγο για την πλέον επιτυχημένη συμφωνία στην ιστορία του Ελληνικού δημοσίου, οργάνωσε για τον πρόεδρο της  Cosco υποδοχή Αρχηγού κράτους, συνάντηση στο Προεδρικό Μέγαρο με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δήλωνε ότι πραγματοποιείται η μεγαλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ στη χώρα, ενώ υπουργοί έσπευδαν να φωτογραφηθούν  μαζί του και να κάνουν διθυραμβικές ανακοινώσεις συνεργασίας! Οι ομηρικοί καυγάδες της με τον άλλο οικονομικό εγκέφαλο που κατέστρεψε την χώρα, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι την σώζει, τον Γ. Παπακωνσταντίνου, αποτελούσαν μόνιμη πηγή παραπολιτικών σχολίων στους δημοσιογραφικούς κύκλους. Πιθανόν να θεωρηθεί ότι υπάρχει κάποια προκατάληψη εναντίον της, οπότε είναι καλύτερο να παραθέσουμε σχετικό σχόλιο ενός πρώην πολιτικού συντρόφου της:

"Η κυρία Κατσέλη δεν ήταν υπουργός Ανάπτυξης; Αυτή δεν ψήφισε το μεσοπρόθεσμο, η συνέχεια του οποίου είναι το μνημόνιο 2; Είναι αναξιόπιστο να λέει κανείς πως το μνημόνιο 2, είναι διαφορετικό από το μνημόνιο 1", είπε ο Σκανδαλίδης στην εκπομπή "Κοινωνία Ώρα MEGA". (3-3-12)

Για τον κο Καστανίδη θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες και έτσι περιοριζόμαστε σε κάποιες πρόσφατες δηλώσεις του:

«Μετά την αποδόμηση απ΄ όλα τα πολιτικά κόμματα της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου και τα επεισόδια της 28ης Οκτωβρίου στις παρελάσεις, η κυβέρνηση βρέθηκε μπροστά σε μία σοβαρή αδυναμία να εφαρμόσει την πολιτική της. Στον κίνδυνο κυβερνητικής αμφισβήτησης το δημοψήφισμα ήταν η μόνη δημοκρατική κίνηση που μπορούσαμε να κάνουμε», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας ότι τυχόν προκήρυξη εκλογών εκείνη τη στιγμή θα οδηγούσαν σε πλήρη πολιτική αποσταθεροποίηση.

Η αλήθεια είναι ότι όντως κινητοποιήθηκαν όλοι, τα χρηματιστήρια παγκοσμίως βούλιαξαν για κάμποσες ημέρες, οι εταίροι και δανειστές έπαθαν «νευρική κρίση» και μας τράβηξαν έντονα το αυτί, η Ελλάδα έγινε αντικείμενο χλευασμού και εξευτελιστικών σχολίων από το σύνολο του διεθνούς Τύπου, το εσωτερικό της χώρας θύμιζε καζάνι που βράζει, με αποτέλεσμα την τελική κατάρρευση της οπερεττικής κυβέρνησης Παπανδρέου.

Και ένα σχετικό σχόλιο πριν από τέσσερεις μήνες περίπου (Πέμπτη, 24 Νοεμβρίου 2011) στην ιστοσελίδα http://www.paraskhnio.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=24187:κύριε-καστανίδη-το-άλλο-με-τον-τοτό-το-ξέρετε&Itemid=121 :

«Ανέκδοτα έλεγε πρωί-πρωί από τη συχνότητα του ΒΗΜΑ FM ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Χάρης Καστανίδης σχετικά με την αποχώρηση Παπανδρέου από την πρωθυπουργία. Ο κ. Καστανίδης εξέφρασε την άποψη ότι τον Γιώργο Παπανδρέου τον «έριξε» μερίδα βουλευτών σε σύμπραξη με μέσα ενημέρωσης και ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έφυγε οικειοθελώς, αλλά εκβιάστηκε».

Χρειάζεται να γράψουμε και άλλα;
ΔΕΕ
Πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Λόγος της Πέλλας" στις 21 Μαρτίου 2012