Αυτό το συνονθύλευμα που κυκλοφορεί ως πολιτικό κόμμα με την ονομασία ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς, διεκδικεί να κυβερνήσει τη Χώρα και μετά διερωτώμεθα γιατί πάμε κατά διαβόλου; Ή μήπως πάμε από μόνοι μας, με την "ωριμότητα" που μας διακρίνει, σε ό,τι αφορά τα πολιτικά πράγματα;
ΔΕΕ
Για να ξέρουμε τι θα ψηφίσουμε
«Εάν δεν υπήρχε ο Ανδρέας, δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας», είχε πει ο Γιώργος Κατσιφάρας για να περιγράψει τη δυναμική προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος κατέστησε το ΠΑΣΟΚ κόμμα εξουσίας και σχημάτισε την πρώτη του κυβέρνηση με άγνωστα στην πολιτική ζωή στελέχη.
Οι πολίτες του 1981 θα αισθάνονταν αμηχανία απέναντι στο ρεύμα Παπανδρέου με τους άγνωστους τριγύρω του. Αμηχανία αισθάνονται οι πολίτες και σήμερα με το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ που δεν οφείλεται στην προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα, αλλά στην ανάγκη έκφρασης της αγανάκτησης και της οργής.
Γιατί, όπως θα καταλάβει ο αναγνώστης που θα διαβάσει το παρακείμενο ρεπορτάζ, η ομοιότητα του χθες από το σήμερα βρίσκεται μόνο στον «άγνωστο X» που είναι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τότε ήταν οι συνεργάτες του Ανδρέα Παπανδρέου. Εν προκειμένω υπάρχει ένα στοιχείο, μία ...συνιστώσα θα λέγαμε, που κάνει τη διαφορά: η πανσπερμία των απόψεων, των θέσεων και των προτάσεων που διατυπώνουν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και δημιουργούν πολιτική «Bαβέλ».
Προσθέστε ότι μέσα στην ηγεσία του νεόκοπου κόμματος (γιατί μέχρι πρότινος ήταν απλώς ένας πολιτικός σχηματισμός, ένα μόρφωμα) βρίσκονται πρόσωπα που έχουν υπερασπιστεί τη «17 Νοέμβρη» ή έχουν διατυπώσει απόψεις για την ονομασία της Δημοκρατίας των Σκοπίων που κινούνται αντίθετα από την εθνική γραμμή. Και αυτά δεν μπορούν να καλυφθούν, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα, όπως κάνει ο Αλέξης Τσίπρας στο θέμα της καταγγελίας του Μνημονίου ή της διαγραφής του χρέους.
Οι σωματοφύλακες του ΣΥΡΙΖΑ
Και ξαφνικά εγένετο κόμμα... Ελέω του μπόνους των πενήντα εδρών στην περίπτωση εκείνη που ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτος στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση, τα πειράματα έλαβαν τέλος, οι συνιστώσες έσκυψαν το κεφάλι, όλοι έβαλαν νερό στο κρασί τους και τυπικά τουλάχιστον ενώθηκαν κάτω από μια κομματική ταυτότητα. Βέβαια σε ένα τέτοιο κόμμα ποτέ μην αναζητήσουμε το μεγάλο αφεντικό. Και πώς θα μπορούσαμε άλλωστε, όταν ο καθένας κουβαλά την ιστορία του και σήμερα απλά βρίσκονται όλοι μαζί για... ιερό σκοπό!
Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, το νέο κόμμα διοικείται από... επιτροπή! Πρόεδρός της ο Αλέξης και άλλοι 18 γύρω από το τραπέζι. Ποιοι όμως είναι αυτοί;
Φυσικά, ο Αλέξης Τρίπρας συστάσεις δεν χρειάζεται. Ανδρώθηκε μέσα στον ΣΥΝ, ανέλαβε την προεδρία του, κόντεψε να τινάξει το κόμμα στον αέρα και σήμερα κάνει την Ευρώπη να. τρέμει.
Φυσικά, ο Αλέξης Τρίπρας συστάσεις δεν χρειάζεται. Ανδρώθηκε μέσα στον ΣΥΝ, ανέλαβε την προεδρία του, κόντεψε να τινάξει το κόμμα στον αέρα και σήμερα κάνει την Ευρώπη να. τρέμει.
Συστάσεις φυσικά δεν χρειάζεται ούτε ο Μανώλης Γλέζος. Επίσημα εκφράζει τους Ενεργούς Πολίτες. Επί της ουσίας είναι το μυαλό του, μόνος του και η ιστορία του. Λειτούργησε ως σύμβολο συσπείρωσης και ο ρόλος του ήταν καταλυτικός στη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Ο επαναστατικός όμως χαρακτήρας του κάνει πολλούς να κρατούν την ανάσα τους, όταν εκείνος ανοίγει το στόμα του.
Νικόλας Μανιός. Και επίσημα και ανεπίσημα ανένταχτος. Τόσο ανένταχτος που είναι ο Νο1 στις επιλογές των αναρχικών. Ανήκει στον εαυτό του και την επιστήμη του (γιατρός), ενώ προέρχεται από τον υπερεπαναστατικό χώρο της Αριστεράς.
Από τη ΔΕΑ προέρχεται ο Αντώνης Νταβανέλλος. Δημοσιογράφος στο επάγγελμα, είναι μία από τις τρεις αιτίες (οι άλλες δύο ακούν στο όνομα ΡΟΖΑ και ΚΟΕ) που ο Φώτης Κουβέλης και τα στελέχη που στη συνέχεια συγκρότησαν τη Δημοκρατική Αριστερά και πήραν των ομματιών τους από την πλατεία Κουμουνδούρου.
Η Αναστασία Χριστοδουλοπούλου ευρέως γνωστή έγινε ως συνήγορος υπεράσπισης ενός εκ των κατηγορουμένων για συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη». Ακόμα και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι άγνωστη μεταξύ αγνώστων και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παραμένει ανένταχτη, προερχόμενη από τον παλιό αριστερίστικο χώρο. Οι «εχθροί» της λένε ότι δεν έχει πρόσβαση στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Στις ρίζες της μπορεί κανείς να ανακαλύψει την ΚΟ Μαχητής.
Από τα πολύ καλά μυαλά του ΣΥΡΙΖΑ ο Γεράσιμος Σπαθής. Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου παραμένει ανένταχτος, ενώ κινείται ανάμεσα στον οργανωμένο ΣΥΡΙΖΑ, την πανεπιστημιακή κοινότητα και στον επαναστατικό χώρο.
Οι φίλοι του ΚΚΕ γνωρίζουν τον Γιάννη Θεωνά, ο οποίος με τον Δημήτρη Κωστόπουλο εγκατέλειψαν τον Περισσό για να δημιουργήσουν την ΚΕΔΑ. Σήμερα είναι ο άνθρωπος που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο με τους δυσαρεστημένους της... Αλέκας!
Ο Πάνος Λάμπρου έγινε γνωστός κυρίως λόγω της κουμπαριάς του στον περιβόητο γάμο των ομοφύλων στην ακριτική Τήλο. Επί της ουσίας έχει σηκώσει μόνος του το βάρος του αγώνα για τα δικαιώματα των φυλακισμένων και ομοφυλοφίλων. Θεωρείται ως ιδιαιτέρως ενεργητικός μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα ηγετικά. Προέρχεται από την ΑΚΟΑ, θεσμικά δεν έχει ρόλο, αλλά πλέον θεωρείται από πολλούς ως ο Νο1 μετά τον θάνατο του Γιάννη Μπανιά πριν από λίγους μήνες.
Άγνωστο πρόσωπο ο Γιώργος Σαπουνάς, ο οποίος έχει και τη ρετσινιά ότι διεκδικεί ρόλο κυρίως για τον εαυτό του. Ο τροτσκιστής ζωγράφος (ΑΠΟ) παλεύει αντικαπιταλιστικά.
Υπερασπιστής της «17Ν»
Και όσοι δεν τον ήξεραν, έμαθαν τον Βένιο Αγγελόπουλο, όταν συνελήφθη πριν από τρία χρόνια στο αεροδρόμιο Κένεντι στη Νέα Υόρκη. Τότε δεν του επετράπη η είσοδος στην ΗΠΑ, λόγω του... παρελθόντος του, ενώ ήταν προσκεκλημένος να μιλήσει σε πανεπιστήμιο. Έγινε πρώτο θέμα αλυσοδεμένος. Καθηγητής στο Μετσόβιο και μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη της «17 Νοέμβρη».
Άγνωστος επίσης και ο Κώστας Πουλάκης, ο οποίος χαρακτηρίζεται από κάποιος ως ο δοτός του ΣΥΝ στον Βόλο. Άνθρωπος του γραφειοκρατικού συστήματος. Εφοριακός. Αποσπασμένος από το 1992. Λέγεται ότι οι σχέσεις του με την τοπική οργάνωση δεν είναι και οι καλύτερες, καθώς -όπως λένε- δεν φαίνεται να έχει επαφή με τον κόσμο.
Άνθρωπος του μηχανισμού και ο Δημήτρης Βίτσας. Προερχόμενος από το ΚΚΕ, διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. της Αυγής, και σήμερα είναι γραμματέας του ΣΥΝ.
Ο Κώστας Αθανασίου προέρχεται από τη ΡΟΖΑ, σήμερα είναι συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ, οδοντίατρος και μεταφραστής από τα ισπανικά. Άνθρωπος του Δικτύου. Πλέον θεωρείται πολύ πιο κοντά στον ΣΥΝ. Έδωσε τα πάντα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΝ όμως σχεδόν τον εγκατέλειψε στον δρόμο για τις εκλογές...
Μέλος της διοικούσας επιτροπής και ο Αλέξανδρος Καλίδης, προερχόμενος από την ΓΣΕΕ. Υπεύθυνος Τύπου του ΣΥΝ, και εκπρόσωπος του εργατικού κινήματος.
Η Σοφία Σακοράφα εκπροσωπεί τον εαυτό της. Πρώτη σε ψήφους βέβαια, καθώς ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν ψήφισε κανένα από τα μέτρα. Την ήθελαν υποψήφια στο Επικρατείας για να σηματοδοτήσει το καθαρό ΠΑΣΟΚ.
Άγνωστοι στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ οι Γεώργιος Νικολακάκης, Νικόλαος Μπουζάνης, Ευσταθία Κωτσάκη και Σπυρίδωνας Κότσιας.
Εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε το πολύ απλό, αν και παρανοϊκό. Όλοι αυτοί μπορούν να αλλάξουν από λεπτό σε λεπτό. Πολύ απλά γιατί όταν μπήκαν στη λίστα ήταν η ανάγκη της στιγμής για να συμπληρωθούν τα έντυπα και να κατατεθεί στον Άρειο Πάγο η αίτηση ίδρυσης κόμματος, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να λάβει το όφελος των 50 εδρών που προκύπτει για το πρώτο σε εκλογική δύναμη κόμμα, με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο. Προχειρότητα; Μάλλον όχι...
Της ...συνιστώσας το ανάγνωσμα
Για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με το τι εστί ΣΥΡΙΖΑ, ας ρίξουμε μια ματιά στις περιβόητες συνιστώσες και στο τι πρεσβεύουν αυτές:
ΣΥΝ και Οικοσοσιαλιστές
Δύο κυρίαρχα ρεύματα λειτουργούν στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ: η ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ 2010, που αποτελείται από στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας που δεν ακολούθησαν τον Φ. Κουβέλη στο εγχείρημα της ΔΗΜΑΡ (Ρ. Δούρου, Κ. Πουλάκης, Άγγελος Μανταδάκης και Γ. Μπαλάφας) και τάχθηκαν εμφανώς στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται το Αριστερό Ρεύμα του Γ. Λαφαζάνη.
Η μικρότερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι Οικοσοσιαλιστές, οι οποίοι επικεντρώνουν τη δράση τους σε θέματα κλιματικών αλλαγών.
ΑΚΟΑ
Η Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) ιδρύθηκε από τον αείμνηστο Γ. Μπανιά με μέλη που προέρχονταν από τοΚΚΕ Εσωτερικού, την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και ανένταχτους αριστερούς. Τα μέλη της ΑΚΟΑ προσδιορίζονται ως ανανεωτές και ευρωκομμουνιστές. Συμμετείχαν σε όλες τις προσπάθειες για την ενότητα της Αριστεράς, όπως στην Πρωτοβουλία για την Επανίδρυση της Αριστεράς, τον Χώρο Διαλόγου και την Πρωτοβουλία για τη Συσπείρωση της Αριστεράς.
ΔΕΑ
Η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά είχε ως μητρική οργάνωση την ΟΣΕ - Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση, η οποία ξεκίνησε ως τροτσκιστική γκρούπα. Η ΔΕΑ προτείνει τη «στάση πληρωμών προς τους ντόπιους και διεθνείς τοκογλύφους, την εθνικοποίηση των τραπεζών υπό δημόσιο-δημοκρατικό-εργατικό έλεγχο, τη βαριά φορολογία των επιχειρήσεων και των πλουσίων, σε συνδυασμό με μέτρα κατά της "δραπέτευσης" κεφαλαίων».
ΔΗΚΚΙ
Αποτελείται από στελέχη του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος που είχε ιδρύσει ο Δημήτρης Τσοβόλας. Στην ιστοσελίδα της κίνησης, στα πιο δημοφιλή κείμενα, ξεχωρίζουν ο ιστορικός λόγος του Άρη Βελουχιώτη στη Λαμία και η δημιουργία του νέου ΕΑΜ που τιτλοφορείται «Ο δωδεκάλογος της αντίστασης». Πολιτικά φλερτάρει με τον αντιευρωπαϊσμό και την επιστροφή στη δραχμή.
ΚΟΕ
Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας είναι από τις «σκληρές» και καλύτερα οργανωμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ με μαοϊκές και... σταλινικές καταβολές. Η σχέση της ΚΟΕ με την ανανεωτική Αριστερά δεν υπήρξε ποτέ μία σχέση συμπάθειας. Η «σκληρή» συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, με μέλη που προέρχονται κυρίως από την προδικτατορική εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, δεν είδαν αρνητικά την αποχώρηση της ανανεωτικής πτέρυγας του Φ. Κουβέλη από τον ΣΥΝ.
ΚΕΔΑ
Προσπαθεί να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με το ΚΚΕ, δείχνοντας να «φλερτάρει» με τη γραμμή του Περισσού ότι η Ελλάδα πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κόκκινο
Με σημαντική δράση στον χώρο των μεταναστών, αλλά και σε θέματα που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, το «Κόκκινο» έχει έντονη παρουσία και στο εξωτερικό. Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών, το «Κόκκινο» ζητούσε από τον ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί πιο επιθετικά και να επιμείνει στον σχηματισμό κυβέρνησης της Αριστεράς στη βάση των πέντε σημείων, έστω και με ψήφο ανοχής από τα υπόλοιπα κόμματα, ώστε να εκφράσει την αντιμνημονιακή ψήφο.
ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
Με τον Μανώλη Γλέζο στις τάξεις της, η συνιστώσα των Ενεργών Πολιτών εργάζεται για την ενότητα της Αριστεράς από το 2002, οπότε και δημιουργήθηκε.
ΡΟΖΑ (Λούξεμπουργκ)
Ιδρύθηκε από τον Νίκο Γιαννόπουλο και τη Μάνια Μπαρσέφσκι, που ένα φεγγάρι πέρασαν από την τροτσκιστική οργάνωση ΟΚΔΕ. Έχουν σαφή θέση για έξοδο της χώρας από το ευρώ και επιδιώκουν την κινηματική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ανένταχτοι Αριστεροί
Μια μεγάλη ομάδα προσωπικοτήτων της Αριστεράς που έχουν συμπαραταχτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν ενταχθεί σε κάποια συνιστώσα της πολιτικής κίνησης. Στις τάξεις των ανένταχτων περιλαμβάνονται πρώην στελέχη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, πρώην στελέχη του ΚΚΕ όπως ο Δήμος Τσακνιάς, αλλά και ο πανεπιστημιακός Άλκης Ρήγος, πρώην στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού. Από τον χώρο των Ανένταχτων προέρχονται και οι Β. Μουλόπουλος και Θ. Δρίτσας.
ΑΠΟ
Η Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα (ΑΠΟ) δημιουργήθηκε από διάσπαση της συνιστώσας «Κόκκινο» με όραμα τη δημιουργία της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Ηγετική φυσιογνωμία της είναι ο Γιώργος Σαπουνάς. Όπως αναφέρεται σε κείμενο που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της κίνησης: «"Ευρώ ή δραχμή", "εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης" είναι ανεπίκαιρα διλήμματα. Το σωστό ερώτημα είναι: "μπορεί να υπάρξει σήμερα μαζική αντικαπιταλιστική Αριστερά";» Στο ίδιο κείμενο υποστηρίζεται η άποψη ότι φαινομενικά απόψεις συσπειρώνονται γύρω από τις θέσεις για «στάση πληρωμών, έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε.»,οι πιο ριζοσπαστικές ή αντικαπιταλιστικές σε αντιπαράθεση με τις απόψεις που αποδέχονται το ευρωπαϊκό πλαίσιο και αναζητούν λύσεις εντός του. Με σαφέστατο προσανατολισμό εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ΑΠΟ περιγράφει τη θεωρία του αδύναμου κρίκου, όπως χαρακτηρίζει την Ελλάδα, που «θα πρέπει να σπάσει» για τους καπιταλιστές και να καταστεί «δυνατός και επικεφαλής κρίκος» για την εργατική τάξη και την Αριστερά.
Και δύο σχόλια από το Διαδίκτυο
Η δική μου οπτική είναι πολύ διαφορετική.
Είναι προφανές ότι το ‘σύστημα-ΠΑΣΟΚ’ ποντάρει τα χίλια στον Τσίπρα. Βγήκε σήμερα ο Λιβάνης και λίγο-πολύ είπε ότι τον στηρίζουν ακόμα και οι Αμερικάνοι, για να διασκεδάσει τους φόβους και την ανασφάλεια που εκφράζεται διάχυτη από τα γκάλοπ (και από τους ψηφοφόρους του) στην περίπτωση που ο με ΣΥΡΙΖΑ βγεί πρώτος.
Βλέπουμε ότι το ‘σύστημα-ΠΑΣΟΚ’ προβαίνει σε μια τακτική καμμένης γης. Ποντάρει φούλ στον Τσίπρα σε μια στιγμή που ούτε ο ίδιος θέλει να βγεί πρώτος, ούτε οι ψηφοφόροι του, με διάφορους σκοπούς. Κυριότερος, να εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο μέσα σ’ ένα γενικευμένο κλίμα αστάθειας και αναταραχής. Αυτό το υπόβαθρο έχουν οι όψιμες αγάπες των σαπιοπασόκων και το φλέρτ με τον ‘ριζοσπαστισμό’.
Δεν είναι δύσκολο να τα αντιληφθεί αυτά κανείς. Θα πρέπει όμως να παραμερίσει τον αντικατοπτρισμό που δημιουργεί η ολική αποπληξία της Νέας Δημοκρατίας, και οι άθλιες παρεμβάσεις της Ντόρας (που είναι λες και βγήκε από λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα), οι οποίες από μόνες τους δίνουν αβάντα στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι άνθρωποι είναι αμείλικτοι και έχουν εγκληματίσει κατά συρροήν εναντίον της χώρας και του ελληνικού λαού, και ετοιμάζονται να παίξουν το τελευταίο μεγάλο κόλπο -μια έξοδο από την εξουσία μέσω μιας τακτικής καμμένης γής, που θα διασώσει τους ίδιους και θα περισώσει τα κέρδη τους
Εντούτοις, και πέρα από αυτό, η πραγματικότητα παραμένει:
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δομή ρεύματος εξουσίας. Έχει δομή κόμματος διαμαρτυρίας που διασταυρώνει στο εσωτερικό του διαφορετικά ρεύματα της αριστεράς. Αν αυτό το σχήμα κυβερνήσει, θα ζήσουμε μια επανάληψη της αρχετυπικής βαβέλ.
2. Η στήριξη από το παλαιό ΠΑΣΟΚ, ναρκοθετεί το εγχείρημα της ‘αριστερής διακυβέρνησης’. Οι απατεώνες, τυχοδιώκτες και κλέφτες που σε στηρίζουν σήμερα, διαθέτουν μια χαρά μηχανισμούς μέσα στο κράτος και τα ΜΜΕ, και θα κάνουν μια χαρά το παιχνίδι τους, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίζει τον κυκεώνα της διακυβέρνησης. Εδώ το έκαναν μια χαρά στο εχθρικό περιβάλλον της δεξιάς ‘επανίδρυσης του κράτους’, δεν θα το κάνουν τώρα;
3. Δεν υπάρχει σαφές πρόγραμμα για την ‘αριστερή διακυβέρνηση’, ούτε υπάρχει ιδεολογική, οργανωτική και κοινωνική συνοχή στο ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ για να αντέξει το σοκ της ανάληψης των κυβερνητικών ευθυνών. Εδώ μπροστά στην ευθύνη που δημιουργεί η προεκλογική δυναμική και μόνο τα έχουν παίξει και παραμιλάνε, την μία μέρα λένε το Α, και την άλλη το Β, μέσα σ’ ένα κλίμα που ο καθείς λέει ό,τι του κατεβαίνει, φαντάσου να γίνουν κυβέρνηση.
4. Η λογική του συγγραφέα, είναι μια λογική του τύπου ‘να πιάσουμε τα καλώδια με γυμνά χέρια για να δούμε αν έχουν ρεύμα’΄. Δεν συνίσταται σε χώρες που τρεκλίζουν, σε κοινωνίες που κλυδωνίζονται. Εδώ είναι Μπαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε.
5. Οι πλατείες ήταν πιο μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος δεν θέλει διαιρέσεις αριστερά, δεξιά, θέλει πατριωτικό, δημοκρατικό ριζοσπαστισμό σε προοδευτική βάση. Το αίτημα εκφράστηκε πέρισυ. Ο γεροτυφλοπόντικας σκάβει. Ο σπόρος που έριξαν οι αγανακτισμένοι θα καρπίσει αργά ή γρήγορα. Όλος ο κόσμος κατά βάθος γνωρίζει ότι έχουμε μπεί σε συνθήκες παρατεταμένου πολέμου μ’ ένα κατεστημένο τα πλοκάμια του οποίου ξεκινούν από τη διπλανή πόρτα και καταλήγουν στα σαλόνια της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Στο βάθος όλοι ξέρουν ότι τα ‘ή τώρα ή ποτέ’ και τα ‘γιούρια στα παλιούρια κι όποιον πάρει ο χάρος’ είναι στην πραγματικότητα πυροτεχνήματα και πιστολάκια με κομφετί. Γι’ αυτό και η ψήφος που δίνουν, είναι ψήφος αναμονής, ψήφος -απάγγειο. Που φαίνεται αυτό; Φαίνεται ότι ανεξάρτητα από τι ψηφίζουν όλοι, θέλουν κυβέρνηση συνεργασίας. Το λένε όλα τα γκάλοπ. Φαίνεται επίσης, στο γεγονός ότι όλοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση αυτή δεν βγάζει τα Χριστούγεννα.
Τα λοιπά είναι ένας ‘επικοινωνιακός θόρυβος’ ο οποίος αρχικά προκλήθηκε από το ‘πόκερ του Τσίπρα’ (και έδωσε γρήγορα αποτελέσματα καθώς τον εκτόξευσε δημοσκοπικά), και αργότερα πέρασε στα χέρια άλλων, ανώτερων στρατηγείων και πλέον ικανοποιεί ανάγκες ενός ‘πολέμου θέσεων’ που ασκεί η πασοκική λερναία ύδρα…
2.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μακάρι να είχε έστω και λίγη από τη συγκρότηση που είχαν τα βαλκανικά κομμουνιστικά κόμματα των μέσων του προηγούμενου αιώνα, δεν την έχει όμως. Για μένα το πολύ επικίνδυνο δεν είναι το τι λένε οι διάφορες συνιστώσες, αυτές σε ένα μαζικό πλειοψηφικό ρεύμα θα χαθούν πολύ γρήγορα, με φοβίζει ότι στο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνουν πια μαζικά και με σχέδιο πια όλο το ΠΑΣΟΚ. Άκουγα το πρωί την Κατσελη, όταν της είπε η δημοσιογράφος “ελπίζω τώρα να τα καταφέρετε καλύτερα” απάντησε “εγώ όπου και αν ήμουν προσπαθούσα για το καλύτερο”. Τα λέει αυτά η Κατσελη η αρχιτεκτόνισσα του “λεφτά υπάρχουν” η πιο κολλητή συνεργάτης του Γιωργάκη μέχρι πριν 1,5 – 2 χρόνια. Είδατε φαντάζομαι και την προσχώρηση των 127 Πασόκων, οι περισσοτεροι Πασπίτες, στο ΣΥΡΙΖΑ προχθές, έχουν όλη την ομάδα του Άκη μέσα, έχουν και το Λίβανη και τον Λαλιώτη σε ρόλο άτυπου συμβούλου. Τι άλλο; Θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ το πλυντήριο του παπανδρεικού ΠΑΣΟΚ. Και το χειρότερο οι ανοϊκοί ψηφοφόροι του Πασοκ αυτοί που ψηφιζαν Αντρέα για να κάνει την Αλλαγή, Σημίτη για να μας κάνει Ευρωπαίους και Γιωργάκη γιατί “λεφτά υπάρχουν” τωρα είναι ΣΥΡΙΖΑ γιατί είναι “αντι-μνημονιακοί”.
Αν βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως είναι τώρα, οι Πασόκοι θα βρουν τρόπο να μπουν πάλι στα κόλπα (λες και έφυγαν και ποτέ), αν βγει δεύτερο θα επιχειρήσουν να ελέγξουν πιο πολύ το κόμμα και αν δεν τα καταφέρουν μην αποκλείεται όλοι οι Πασοκογενείς να φύγουν συντεταγμένα από το ΣΥΡΙΖΑ, απακαθαρμένοι από τις αμαρτίες του παρελθόντος, και να φτιάξουν νέο χώρο γνήσιο αντρεοπαπαντρεϊκό και όχι ιμιτασιον σαν αυτό που παλέυει ο Τσίπρας.
Αυτοί οι αλήτες οι Πασόκοι, και οι κυρίως συγκεκριμένοι οι εκφραστές του Αντρέα, οι φίλοι του Άκη, οι συνεργάτες του Λαλιώτη και του Λιβάνη, αυτοί που κατέστρεψαν πιο πολύ από όλους τη χώρα, τουλάχιστον είχαμε την ικανοποίηση, ότι μπορεί να κατέστρεψαν τη χώρα, αλλά το Πασοκ μας τέλειωσε και να σου τώρα οι πονηροί, εκμεταλλευόμενοι τις βλακείες του Αλέξη, ετοιμάζονται να επανέλθουν στο προσκήνιο. Αυτό δεν είναι κόμμα, κατσαρίδα ότι και να της κάνει δεν ψοφά με τίποτα.
Εδώ και τώρα αποπασοκοποίηση της χώρας, αυτό πρέπει να είναι το σύνθημα της νέας πολιτιστικής επανάστασης.
Υ.γ. και ακούω αυτό τον γελοίο τον Κακλαμάνη που λέει στο ραδιόφωνο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι επικίνδυνος επειδή ο καθηγητής Β. Αγγελόπουλος στη δίκη της 17Ν πήγε μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη. Οι δεξιοί του Σαμαρά και μόνοι τους να κατέβαιναν στις εκλογές δεύτεροι θα έβγαιναν.
Αν βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως είναι τώρα, οι Πασόκοι θα βρουν τρόπο να μπουν πάλι στα κόλπα (λες και έφυγαν και ποτέ), αν βγει δεύτερο θα επιχειρήσουν να ελέγξουν πιο πολύ το κόμμα και αν δεν τα καταφέρουν μην αποκλείεται όλοι οι Πασοκογενείς να φύγουν συντεταγμένα από το ΣΥΡΙΖΑ, απακαθαρμένοι από τις αμαρτίες του παρελθόντος, και να φτιάξουν νέο χώρο γνήσιο αντρεοπαπαντρεϊκό και όχι ιμιτασιον σαν αυτό που παλέυει ο Τσίπρας.
Αυτοί οι αλήτες οι Πασόκοι, και οι κυρίως συγκεκριμένοι οι εκφραστές του Αντρέα, οι φίλοι του Άκη, οι συνεργάτες του Λαλιώτη και του Λιβάνη, αυτοί που κατέστρεψαν πιο πολύ από όλους τη χώρα, τουλάχιστον είχαμε την ικανοποίηση, ότι μπορεί να κατέστρεψαν τη χώρα, αλλά το Πασοκ μας τέλειωσε και να σου τώρα οι πονηροί, εκμεταλλευόμενοι τις βλακείες του Αλέξη, ετοιμάζονται να επανέλθουν στο προσκήνιο. Αυτό δεν είναι κόμμα, κατσαρίδα ότι και να της κάνει δεν ψοφά με τίποτα.
Εδώ και τώρα αποπασοκοποίηση της χώρας, αυτό πρέπει να είναι το σύνθημα της νέας πολιτιστικής επανάστασης.
Υ.γ. και ακούω αυτό τον γελοίο τον Κακλαμάνη που λέει στο ραδιόφωνο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι επικίνδυνος επειδή ο καθηγητής Β. Αγγελόπουλος στη δίκη της 17Ν πήγε μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη. Οι δεξιοί του Σαμαρά και μόνοι τους να κατέβαιναν στις εκλογές δεύτεροι θα έβγαιναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου